ارزیابی شاخص های مختلف کیفیت خاک در تناوب های زراعی با کشت برنج در منطقه دشت- سر آمل

کیفیت خاک مفهومی است که توانایی دائم خاک را به عنوان یک سامانه حیاتی زنده در داخل اکوسیستم و تحت بهره برداری های مختلف به ترتیبی که بتواند علاوه بر حفظ توان تولید بیولوژی، کیفیت آب، هوا و سلامت انسان را بهبود بخشد، نشان می دهد. ارزیابی کیفیت خاک باید بتواند اطلاعاتی راجع به مدیریت و تصمیم گیری ارائه نماید. در این راستا شاخص های کیفیت خاک به عنوان معیارهای ارزیابی معرفی شده اند. این تحقیق ب همنظور بررسی تاثیر تناو بهای زراعی برروی شاخص های مختلف کیفیت خاک، در سه قطعه زمین تحت کشت برنج آبی مورد مدیری تهای یکسان در منطقه دشت- سر آمل واقع در 8 کیلومتری شهرستان آمل، در شمال کشور انجام شد. نمونه برداری از خاک روی یک شبکه طراحی شده منظم 0 سانتی متری نیم رخ خاک (جمعا 44 نقطه در هر قطعه) پس از - در سه قطعه زمین به ابعاد 100 در 15 متر و از عمق 30 برداشت برنج در اواخر شهریور ماه انجام گرفت. نتایج تحلیل های آماری نشان داد ب هجز تعدادی از متغیرها، سایر متغیرها از در سه (C.V) خاک دارای کمترین ضریب تغییرات (pH) توزیع نرمال برخور بوده اند. در بین پارامترهای مختلف واکنش تناوب زراعی مزبور بوده است. نتایج تجزیه واریانس و مقایسه میانگین ها به روش دانکن نشان داد که تناوب های مختلف مورد بررسی اثرات معنی داری بر شاخص های کیفیت خاک داشته است. نتایج تحلیل رگرسیونی چندمتغیره نشان داد که دو شاخص بیولوژیک: تنفس خاک و کربن توده زنده میکروبی با ماده آلی ومیانگین وزنی قطر خاک دانه ها همبستگی بالایی داشته اند. نتایج کلی این تحقیق نشان می دهد که تناوب زراعی برنج در طولانی مدت با محصولاتی از خانواده بقولات (شبدر و باقلا) باعث بهبود کیفیت خاک در مقایسه با تناوب زراعی برنج- آیش شده است.