تاثیر کودهای بیولوژیک بر ظهور گیاهچه سویا در مزرعه و قدرت رویش بذر در آزمایشگاه

بهمنظور بررسی تاثیر کودهای بیولوژیک بر بنیه بذور حاصل از تنش کمآبی سویا، آزمایشی در دو بخش مزرعه به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی و آزمایشگاه به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در چهار تکرار اجرا شد. در آزمایشگاه، بذور تحت آزمون جوانه زنی استاندارد قرار گرفتند. تیمارهای آزمایشی شامل کود و B. japonicum تلقیح توام با، Bradyrhizobium japonicum بیولوژیک (تلقیح بذور با و لاین Zalta Zalha) رقم، (Glomus mosseae و B. japonicum و تلقیح توام با Pseudomonas fluorescens و تنش کمآبی [آبیاری پس از 50 (آبیاری مطلوب)، 100 (تنش متوسط) و 150 (تنش شدید) میلیمتر (Clark×Hobbit در مزرعه، گیاه مادری] بودند. نتایج هر دو بخش نشان دادکه تنش کم آبی تاثیر منفی بر ظهور A تبخیر از تشتک تبخیر کلاس گیاهچه سویا و کیفیت بذر داشت. در مزرعه، تلقیح توام بذور حاصل از سطوح مختلف تنش ک مآبی با برادیریزوبیوم و سودوموناس موجب افزایش سرعت ظهور تجمعی گیاهچه شد. هم چنین تلقیح توام بذور ارقام با برادیریزوبیوم و سودوموناس باعث بهبود ظهور اولیه گیاهچه در سطوح مختلف تنش شد. در آزمایشگاه، کاربرد کود بیولوژیک روی قابلیت و ضریب سرعت جوانهزنی موثر، اما عکسالعمل ارقام نسبت به تلقیح با انواع کود بیولوژیک با توجه به شرایط تنش متفاوت بود بهطوریکه در رقم زالتازال ها، تلقیح بذور حاصل از آبیاری مطلوب با باکتری برادیریزوبیوم سبب افزایش ضریب سرعت جوانهزنی گردید، در حال یکه تلقیح بذور حاصل از تنش شدید با باکتری های برادیریزوبیوم و سودوموناس یا قارچ گلوموس، تلقیح بذور بهدست آمده از تنش متوسط با باکتری های، Clark×Hobbit قابلیت جوانهزنی را افزایش داد. در لاین برادی ریزوبیوم و سودوموناس سبب افزایش درصد جوانهزنی گردید. شاخصهای قابلیت جوانهزنی، طول ریشه و ساقه اولیه و سرعت ظهور تجمعی گیاهچه با ظهور اولیه گیاهچه در مزرعه دارای همبستگی مثبت معنی داری بودند.