بررسی اثر شوری و تغذیه پتاسیم در گیاه سسبانیا آکیولاتا (Sesbania aculeate) در محیط گل خانه

شوری یکی از مهم ترین عوامل کاهش محصولات کشاورزی و نیز کاهش رستنی های طبیعی در بسیاری از مناطق دنیا به ویژه ایران است. سسبانیا آکیولاتا (از تیره بقولات) گیاهی علوفه ای، خوش خوراک و نسبتا مقاوم به شوری است که می تواند برای احیای مراتع شور به کار برده شود. این پژوهش به منظور ارزیابی سطوح مقاومت به شوری این گیاه و نقش تغذیه پتاسیم در تخفیف اثرات شوری انجام شد. دانه های سسبانیا در محیط کشت شنی در گ ل خانه با محلول هوگلند کاشته شدند. طرح آزمایش ها کاملا تصادفی و در قالب فاکتوریل بود. فاکتور اول یعنی شوری در دو سطح صفر و 100 میلی مولار کلرید سدیم و 20 و 40 م یلی مولار بود. گیاهان بعد از دو ماه تیماردهی برداشت، 10، 5، 2/5، فاکتور دوم یعنی پتاسیم در شش سطح 1 و کل، اسیدهای آمینه، b، a شدند. عوامل اندازه گیری شده شامل وزن تر و خشک، غلظت یون های سدیم، پتاسیم، کلروفیل قندهای محلول و هم چنین فعالیت آنزیم پراکسیداز بود. نتایج این آزمای شها نشان داد که شوری، وزن تر و خشک ریشه، ساقه و برگ و درصد آب نسبی گیاهان را کاهش داد. با افزایش شوری مقدار یون های سدیم در گیاه افزایش و مقدار یون پتاسیم کاهش یافت و فعالیت آنزیم پراکسیداز افزایش یافت. تیمارهای پتاسیم بدون شوری را می توان به سه دسته با تغذیه بحرانی، مصرف تجملی و سمی تقسیم نمود. در شرایط شاهد رشد بهینه گیاهان در تغذیه پتاسیم 1 میلی مولار به دست آمد و در 40 میلی مولار پتاسیم سمیت این یون سبب افزایش فعالیت پراکسیداز، کاهش قندهای محلول و افزایش اسیدهای آمینه و در نتیجه کاهش رشد شد. در شرایط شوری در تغذیه پتاسیم بحرانی (1 میلیمولار) سمیت ناشی از یون سدیم موجب تشدید فعالیت پراکسیداز شد که رشد را تا حدودی کم کرد. شوری، سمیت پتاسیم ناشی از 40 میلی مولار را تشدید کرد و باعث کاهش قندهای محلول و افزایش فعالیت پراکسیداز و در نتیجه کاهش شدید رشد شد. در گیاهان تحت شوری بالاترین رشد گیاهان با تغذیه پتاسیم 2.5میلی مولار مشاهده شد. بنابراین شوری نیاز گیاه به پتاسیم را در سسبانیا افزایش میدهد.