تجزیه زیستی هیدروکربن های نفتی در فاز دوغابی و مایع توسط کشت مخلوط

آلودگی آب و خاک به هیدرروکربن های نفتی (TPH) مشکلات زیادی را ایجاد کرده است. سالم سازی زیستی1 یکی از گزینه های مؤثر حذف آلاینده ها از خاک و آب است. در این تحقیق تجزیه زیستی2 هیدروکربن های نفتی3 موجود در خاک آلوده اطراف مخازن پالایشگاه تهران در سیستمهای مایع و دوغابی با استفاده از کشت مخلوط4 مطالعه شد. نتایج نشان داد که تلقیح کشت مخلوط - که میکروارگانیسم های جدا شده از خاک اطراف پالایشگاه تهران است که بهترین نرخ تجزیه زیستی را در حذف آنتراسن5 از خود نشان داده - موجب تداخل در فعالیت متابولیکی میکروارگانیسم های بومی شده و نرخ تجزیه زیستی به وسیله آنها را کاهش می دهد.
میکروارگانیسم های کشت مخلوط در محیط دوغابی سترون، تنها قادر به تجزیه زیستی %34/21 از ترکیبات نفتی در طی 81 روز هستند در حالی که سیستم دوغابی که تنها حاوی میکروارگانیسم های بومی خاک است در مدت زمان یکسان، توانایی کاهش هیدروکربن های نفتی را به میزان %8/67 دارد. اضافه سازی میکروارگانیسم های کشت مخلوط به سیستم دوغابی غیرسترون، موجب کاهش نرخ تجزیه زیستی به %89/61 در طی 81 روز شد. در سیستم مایع غیرسترون، تلقیح میکروارگانیسم های کشت مخلوط باعث حذف %23/12 از هیدروکربن های نفتی در طی 81 روز شده است در حالی که در بازه زمانی مشابه، سیستم مایع تنها حاوی میکروارگانیسم های بومی، نرخ تجزیه زیستی هیدروکربن های نفتی برابر % 03/29 از خود نشان داده است.