تاثیر سرعت حرکت، خستگی عضلانی و اثر متقابل آنها بر هماهنگی بین عضلات کوادری سپس و همسترینگ

هماهنگی بین عضلانی از جنبه های بیومکانیکی و کنترل عصبی عضلانی نقش مهمی در عملکرد و جلوگیری از صدمات مفصل زانو ایفا می کند. این مطالعه به منظور بررسی تاثیر سرعت، خستگی و اثر متقابل آنهابر هماهنگی بین عضلات همسترینگ و کوادری سپس انجام شد.
این مطالعه از نوع نیمه تجربی بر روی 31 فرد سالم غیر ورزشکار (24زن و 7 مرد) 30-20 سال که به روش نمونه گیری آسان انتخاب شده بودند، انجام گردید. جهت اعمال خستگی از 60 حرکت فلکشن و اکستنشن زانو با حداکثر قدرت ارادی در سرعت 45درجه برثانیه استفاده گردید. الکترومیوگرافی سطحی از عضلات کوادری سپس و همسترینگ های داخلی و خارجی جهت شروع فعالیت الکتریکی این عضلات در حین انجام حرکت اکستنشن زانو با سرعت های 45، 150و 300درجه بر ثانیه با استفاده از دستگاه ایزوکاینتیک قبل و بعد از خستگی ثبت گردید. سپس داده ها مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند.
یافته های مطالعه نشان داد که شروع فعالیت الکترومیوگرافیک عضلات همسترینگ در تمام سرعتها و در شرایط خستگی و بدون اعمال خستگی، با تاخیر نسبت به عضلات چهارسررانی صورت میگیرد. میانگین زمان تاخیردر شرایط بدون خستگی در سرعت 45 درجه بر ثانیه 2/13±3/74 میلی ثانیه، در سرعت 150درجه بر ثانیه 5/7±50 میلی ثانیه، در سرعت300درجه بر ثانیه 2/7±8/53 میلی ثانیه بدست آمد که با ازدیاد سرعت کاهش یافت (05/0>p). در حالت خستگی در سرعت درجه بر ثانیه 8/8±68 میلی ثانیه، در سرعت 150درجه بر ثانیه 6/11±8/50 میلی ثانیه، در سرعت 300درجه بر ثانیه 4/3±3/48 میلی ثانیه بدست آمد. بجز در مورد عضله واستوس مدیالیس با همسترینگ با ازدیاد سرعت تغییری نکرد.
نتایج تحقیق نشان داد که سرعت های بالا بر روی اختلاف زمانی بین شروع فعالیت عضلات کوادری سپس و همسترینگ نسبت به هم و در ارتباط با سرعت تاثیر بیشتری دارد و در واقع می توان گفت عمده تغییرات مشاهده شده مربوط به اثر سرعت می باشد نه خستگی.