بررسی اثرات ضد تومور و تمایزی آلکالوییدهای هارمین و هارمالین روی سلول های لوسمیک درمان شده

در لوسمی حاد تمایز سلول های بدخیم متوقف شده و این سلول ها فقط تکثیر می یابند. در سال های اخیر غیر از شیمی درمانی ترکیبی، از عوامل تمایز دهنده، سیتوکین ها و داروهای سیتوتوکسیک در درمان لوسمی حاد به خصوص لوسمی حاد پرومیلوسیتی استفاده شده است. این مطالعه جهت ارزیابی تکثیر، میزان سمیت و تمایز مشتقات آلکالوییدی گیاه اسپند یعنی هارمین و هارمالین روی سلول های لوسمیک 60HL به صورت تنها یا در ترکیب با ATRA، G-CSF انجام شد. یافته ها نشان داد که هارمین و هارمالین موجب کاهش و توقف وابسته به مقدار(دوز) و زمان رشد سلولی می شوند. کاهش در تکثیر سلول ها در مقدار مطلوب ناشی از خاصیت سیتواستاتیک دارو می باشد. غلظت مطلوب هارمین برای اثرات ضدتکثیری 4/0، 8/0 و 6/1 میکروگرم در میلی لیتر و برای هارمالین 6 و 10 میکروگرم در میلی لیتر بود اما در غلظت های بیش از 4/6 میکروگرم در میلی لیتر برای هارمین و 10 میکروگرم در میلی لیتر برای هارمالین، هر دو ماده سیتوتوکسیک بودند. ترکیب ATRA و G-CSF با هر یک از غلظت های مطلوب این دو ماده از تکثیر کم تری نسبت به ATRA و G-CSF به صورت همراه با هم برخوردار بود. سلول ها در غلظت مطلوب درجاتی از تمایز میلوییدی را از نظر مورفولوژی و (Nitroblue tetrazolium)NBT نشان دادند. این تمایز نسبت به ATRA، G-CSF به صورت همراه با هم کم تر بود و به طور عمده در رابطه با هارمالین با غلظت 10 میکروگرم در میلی لیتر مشاهده شد. آنالیز فلورسانت با به کارگیری شاخص های 14CD و b11CD افزایش آن ها را به خصوص در 14CD نشان داد. ترکیب ATRA و G-CSF با هر یک از مواد ذکر شده تاثیری روی تغییرات تمایز نداشت. براساس نتایج به دست آمده هر یک از آلکالوییدهای گیاهی نام برده شده در مقدار مطلوب و غیرتوکسیک موجب کاهش تکثیر و به خصوص تمایز در هارمالین همراه بود. به طور کلی بررسی این مواد پنجره ای جدید را جهت درمان آنتی لوسمیک باز کرده است که نیاز به تحقیقات بیشتری دارد