تعیین شاخصهای همه گیرشناسی در کودکان مبتلا به تومورمغزی مراجعه کننده به بیمارستان حضرت علی اصغر(ع)

تومورهای مغزی دومین بدخیمی شایع بعد از لوسمی در سنین زیر 15 سال است که شکل متاستاتیک آن در بچه ها نادر می باشد. با توجه به این امر مطالعه ای روی 100 بیمار مبتلا به تومور مغزی مراجعه کننده به بیمارستان حضرت علی اصغر در سالهای 79-1369 انجام شد و طی آن اطلاعات مربوط به نوع آسیب شناسی، روش درمان و طول عمر 5 ساله بیماران جمع آوری شد تا در جهت درمان و پیگیری بیماران کمک کننده باشد. روش مطالعه cross-sectional بود و اطلاعات به دست آمده توسط نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. در این بررسی پرسشنامه ای شامل سن، شیوع بیماری، نوع آسیب شناسی، علائم بیماری و عوارض عصبی، پاسخ به درمان و میزان بهبودی کامل تکمیل شد که براساس اطلاعات به دست آمده، سن شروع علائم 83/0 ± 22/6 سال و نسبت پسر به دختر 12/1 بود(47% دختر و 53% پسر). از نظر آسیب شناسی در 47% موارد تومور مدولوبلاستوما، در 18% موارد اپاندیموما، 9% آستروسیتومای مخچه، 63% اینفراتنتوریال و 33% سوپراتنتوریال گزارش شد. علائم بالینی شامل سر درد(50%)، استفراغ(54%) و علائم عصبی(زیر 5%) بود. تابلوی خاص علائم موضعی عصبی شامل همی پارزی(9%)، تشنج(12%)، تغییر خلق و خوی(10%) و آتاکسی(22%) است. از نظر درمانی 70% بیماران روش های جراحی، رادیوتراپی و شیمی درمانی را با هم تجربه کرده بودند، جراحی به تنهایی 7% و جراحی و رادیوتراپی 13% و جراحی و شیمی درمانی 9% موارد را تشکیل می دادند. عوارض بعد از درمان به صورت عوارض عصبی(52%) و طول عمر 5 ساله 15% بوده است. از نظر تشخیصی، در 78% موارد سی تی اسکن و 3% موارد MRI ابزار کمکی بود. 22% از کل بیماران در قید حیات نبوده و 11% زنده بودند. از 40% آنها به علل مختلف مانند نداشتن آدرس اطلاعی در دست نیست و 27% نیز هنوز 5 سال از شروع درمان آنها نگذشته است.