مقایسه اثر درمانی 2 رژیم آنتی بیوتیکی تجربی(empiric) در بیماران سرطانی نوتروپنیک تب دار

از آنجائیکه بیماران مبتلا به بدخیمی های خونی و بعضی از تومورهای توپر(Solid)، به دنبال بیماری زمینه ای یا شیمی درمانی با رژیمهای میلوتوکسیک دچار افت شدید تعداد نوتروفیلها به مدت طولانی می شوند، اغلب بیماران مستعد ابتلا به عفونتهای خطرناک و تهدید کننده حیات می گردند. با تجویز آنتی بیوتیکهای مناسب در ابتدا به صورت تجربی و سپس براساس تشخیص میکروارگانیسم می توان بسیاری از این عفونتها را کنترل کرده و مرگ و میر ناشی از آن را به میزان حداقل کاهش داد. ترکیب و تنوع آنتی بیوتیکی بسیار زیاد است بطوری که می توان به جای یک رژیم رایج از رژیمهای دیگر که کمتر مورد توجه پزشکان در کلینیک قرار گرفته است استفاده کرد. در این مطالعه یک کارآزمایی بالینی تصادفی (Randomized Clinical trial) با هدف تعیین ارزش درمانی رژیم ترکیبی پی پراسیلین + آمیکاسین در مقایسه با رژیم شایع یعنی سفتازیدیم + آمیکاسین صورت گرفت و طی آن 73 بیمار در 2 گروه تقریبا مساوی تحت درمان با 2 رژیم آنتی بیوتیکی قرار گرفتند. گروه اول سفتازیدیم و آمیکاسین و گروه دوم پی پراسیلین و آمیکاسین دریافت کردند. معیار پاسخ به درمان قطع یا کاهش تب در 48 تا 72 ساعت پس از شروع رژیم آنتی بیوتیکی اولیه در بیمار بود. از 37 بیمار در گروه تحت درمان با سفتازیدیم و آمیکاسین، 27 نفر(73%) و از 36 بیمار گروه تحت درمان با پی پراسیلین و آمیکاسین 23 نفر(9/63%) به درمان پاسخ دادند که در کل از نظر آماری تفاوت معنی داری بین پاسخ به درمان در 2 گروه مورد مطالعه دیده نشد. در مجموع پاسخ به درمان اولیه (Initial treatment) بدون نیاز به تغییر رژیم در 50 نفر از 73 نفر(5/68%) مشاهده شد. با توجه به نتایج فوق می توان پیشنهاد کرد که در درمان اولیه تب در بیماران نوتروپنیک، با در نظر گرفتن شرایط کلینیکی، سن و بیماری های زمینه ای همراه، از رژیم پی پراسیلین به اضافه آمیکاسین نیز می توان استفاده نمود