ارزیابی هیدرولیکی سیستم های آبیاری قطره ای داخل خط در باغهای مرکبات غرب مازندران

هدف از انجام این تحقیق ارزیابی فنی عملکرد سیستم های آبیاری قطره ای در باغهای مرکبات بودکه درآن دو طرح اجرا شده در منطقه تنکابن (A) و رامسر (B) انتخاب و از هر کدام چهار بار در طول فصل آبیاری ارزیابی به عمل آمد. پارامترهای ارزیابی براساس دستورالعمل سازمان حفاظت خاک آمریکا (SCS) انتخاب شد و یکنواختی پخش آب در سیستم (EUs)، پتانسیل راندمان کاربرد در چارک پائین (PELQ) و راندمان واقعی کاربرد در چارک پائین (AELQ) در طرح های مورد مطالعه اندازه گیری و محاسبه شد. کیفیت شیمیایی آب آبیاری دو سیستم A و B موردآزمایش قرار گرفت و پارامترهای مختلف بررسی شد. به طورکلی درجه کیفیت منابع آب طرح ها در حد مناسب بود و مشکلی را از نظر گرفتگی در قطره چکان ها ایجاد نمی کرد. میانگین های یکنواختی پخش آب، AELQ و PELQ هر سیستم یکسان به دست آمد و به ترتیب در سیستم A، 6/65 و در سیستم B، 42/80 درصد بود. در مجموع عملکرد سیستم A براساس معیارهای SCS ضعیف ارزیابی شد. در طول زمان ارزیابی، حجم آب داده شده به درختان و حجم آبی که باید به گیاه داده می شد (بر اساس کمبود رطوبت خاک) محاسبه گردید. در دو سیستم A و B به ترتیب 75/93 و 25/81 درصد از سطح مزرعه، آب کمتری نسبت به میزان مورد نیاز دریافت کردند که سبب تنش آبی در گیاه و کاهش عملکرد محصول می شود. در سیستم B علی رغم بالا بودن راندمان های آبیاری، مزرعه درحد کفایت آبیاری نشده بود.