مقایسه و اندازه گیری ترکیب لاشه در جوجه های گوشتی تغذیه شده با سطوح مختلف دانه سویای حرارت داده شده با استفاده از وزن مخصوص لاشه

برای انجام این آزمایش از 432 قطعه جوجه خروس گوشتی در قالب 9 تیمار با 4 تکرار استفاده شد. جوجه ها با 4 نوع دانه سویا (دانه سویای خام، دانه سویای 20 دقیقه فرآیند شده، دانه سویای 40 دقیقه فرآیندشده و دانه سویای 60 دقیقه فرآیند شده) در 2 سطح کاربردی در جیره (20 درصد و 47 درصد) تغذیه شدند و سپس عملکرد آنها به طور مجزا با عملکرد جوجه های تغذیه شده از جیره شاهد بر پایه کنجاله سویا و روغن سویا مقایسه شد. جوجه ها از سن 21 روزگی با جیره های آزمایشی تغذیه شدند و در سنین 42 روزگی و 49 روزگی 2 جوجه از هر تکرار با میانگین نزدیک به آن تکرار انتخاب و جهت اندازه گیری صفات وزن، راندمان لاشه، وزن مخصوص لاشه، درصد چربی لاشه، درصد ازت لاشه و درصد رطوبت لاشه کشتار شدند. نتایج نشان دادند که فرآیند حرارتی دانه سویا تاثیر معنی داری بر روی وزن زنده، راندمان لاشه، درصد چربی لاشه، درصد ازت لاشه و درصد رطوبت لاشه داشت (05/0P<). همچنین اثر سطح کاربرد دانه سویا در جیره بر وزن زنده و راندمان لاشه معنی دار بود (05/0P<). در مجموع بالاترین وزن زنده و راندمان لاشه و همچنین پائین ترین درصد چربی مربوط به تیمارهای حاوی دانه سویای 60 دقیقه فرآیند شده به دست آمد که عملکردی شبیه به گروه شاهد داشتند.