بررسی اثر لیزر کم توان در درمان آفت عود کننده دهان

بیان مساله: آفت عود کننده ی دهانی از شایع ترین آسیب های زخمی دهان است، که هنوز درمان قطعی برای آن شناخته نشده است. در برخی پژوهش ها لیزرهای کم توان کارآیی خوبی در کاهش شدت درد و زمان بهبودی آفت دهان نشان داده، ولی در پژوهش های دیگر نتایج متفاوت بود.

این پژوهش با هدف بررسی کارآیی لیزر کم توان و مقایسه ی آن با تاثیر پلاسبو در درمان آفت دهان انجام شد.
مواد و

در این بررسی بالینی دو سوکور، شمار 24 بیمار مبتلا به آفت دهانی مینور که هیچ دارویی برای آن مصرف نکرده و مبتلا به بیماری سیستمیک در رابطه با آفت نبودند، انتخاب شدند و به صورت تصادفی به دو گروه 12 نفری آزمایش و شاهد بخش گردیدند. در گروه آزمایش تابش لیزر انجام شد و در گروه شاهد مراحل همانند بود، ولی لیزر به ناحیه تابانده نشد. در این پژوهش لیزر دیودی (660nm،3 J/cm2، موج پیوسته) به کار رفت. شدت درد (VAS)، مدت زمان قطع درد و مدت زمان بهبودی بررسی شد. داده ها به واسطه ی آزمون تی (T-test) و تی زوج (Pair-t-test) و تحلیل کواریانس، واکاوی آماری شد.

مدت زمان بهبودی کامل در گروه لیزر 41/1±5 روز و در گروه پلاسبو 96/0±25/8 روز بود. از لحاظ آماری این اختلاف معنادار گزارش شد (001/0> p). برپایه ی تحلیل کواریانس اختلاف شدت درد میان دو گروه پس از درمان، با در نظر گرفتن اختلاف شدت درد در ابتدا، معنادار بود (009/0 = p).

با توجه به نتایج پژوهش، لیزر کم توان باعث کاهش مدت زمان بهبودی، کاهش شدت درد و مدت زمان قطع درد در بیماران آفتی می شود.