تاثیر کاربرد پوستی روغن آفتابگردان بر سطح تر یگلیسیرید و کلسترول سرم در نوزادان نارس

تغذیه کامل وریدی در نوزادان نارسی که به علل عوارض نارسی و بیماری های شدید دوره نوزادی قادر به دریافت تغذیه گوارشی نمی باشند، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. به منظور تامین اسیدهای چرب ضروری و همچنین تهیه یک منبع متراکم انرژی از لیپید وریدی استفاده می شود. از آنجا که استفاده از لیپید وریدی شانس بروز عوارضی چون افزایش چربی خون، عفونتها، ترومبوفلیت، کرن ایکتروس را افزایش می دهد، در این مطالعه، روش های غیرتهاجمی مانند مالش روغن آفتابگردان بر سطح پوست به جای لیپید وریدی مورد ارزیابی قرار گرفته است.
در این مطالعه کارآزمایی بالینی، نوزادان نارس که به علل مختلف در بخشNICU بستری شده و قادر به دریافت تغذیه دهانی نبودند، به طور تصادفی در دو گروه مورد و شاهد مورد بررسی قرار گرفتند. سطوح تری گلیسرید و کلسترول سرم در هر دو گروه در روزهای اول (قبل از مالش روغن) و سوم و هفتم پس از شروع مطالعه به روش آنزیماتیکEnd Point اندازه گیری شد. نوزادان هر دو گروه از لحاظ بروز عوارض بالینی کمبود اسیدهای چرب ضروری مانند پوسته ریزی مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نهایی با استفاده از نرم افزار SPSS و بکارگیری شاخص های آمار توصیفی و آزمون t مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
میانگین مقادیر تری گلیسرید در گروه مورد و شاهد در روز اول با هم تفاوت معنی داری ندارد. در حالی که این مقادیر در سوم و روز هفتم بعد از استعمال روغن با هم اختلاف معنی داری داشتند (001/0P<). ولی نتایج آزمون t نشان داد که میانگین مقادیر کلسترول در دو گروه مورد و شاهد در هر سه روز فاقد اختلاف آماری بود. در بررسی میزان بروز عوارض بالینی ناشی از کمبود اسیدهای چرب ضروری، دو گروه در پوسته ریزی منتشره اختلاف معنی دار و قابل ملاحظه ای نشان دادند (05/0P<).
مالیدن روغن آفتابگردان بر پوست نوزادان نارس نه تنها می تواند باعث تصحیح میزان تری گلیسرید در نوزادان گردد بلکه با استفاده از آن به تنهایی (بدون استفاده ازلیپید وریدی) می توان تری گلیسرید سرم ر ادر نوزادانی که از طریق گوارش تغذیه ای دریافت نمی کنند، در حد طبیعی نگه داشت.