بررسی میزان اثر کلونیدین در جلوگیری از بروز لرز به دنبال بیهوشی عمومی

یکی از عوارض ناخوشایند بیهوشی عمومی، لرز است که در 40% موارد دیده می شود. لرز عارضه ای بسیار جدی است که مصرف اکسیژن را تا چند برابر بالا می برد؛ همچنین باعث افزایش تهویه ریوی و برون ده قلب، فشار داخل مغز و چشم و نیز افزایش میزان درد بعد از عمل و خطر ایسکمی میوکارد می گردد. پیشگیری از بروز این عارضه ناخواسته برای دستیابی به یک بیهوشی مطلوب و کاستن خطرات آن ضروری است. این مطالعه با هدف تعیین اثر کلونیدین در جلوگیری از وقوع لرز بعد از بیهوشی عمومی انجام شد.
روش تحقیق: این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی دوسویه کور و تصادفی بر روی 100 بیمار بالای 18 سال با ASA کلاس 1 و 2 کاندید عمل جراحی چشم در بیمارستان الزهرا زاهدان انجام شد. بیماران به صورت دسته بندی ده تایی به دو گروه مورد (کلونیدین) و شاهد (دارونما) تقسیم شدند و دو ساعت قبل از بیهوشی 2/0 میلیگرم کلونیدین یا دارونما را با 30 سی سی آب دریافت کردند. روش بیهوشی در هر دو گروه یکسان بود. همه افراد در اتاق ریکاوری از نظر وقوع لرز معاینه شدند و پرسشنامه مخصوص تکمیل گردید. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS (نسخه 13) و آزمون آماری کای دو، در سطح معنی داری 05/0P< مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
از 50 بیمار گروه مورد (دریافت کننده کلونیدین)، فقط یک نفر (2%) و از 50 بیمار گروه شاهد (دریافت کننده دارونما)، 10 نفر (20%) دچار لرز بعد عمل شدند که این تفاوت از نظر آماری معنی دار بود (004/0P=).
این مطالعه نشان داد، کلونیدین در پیشگیری از لرز بعد از بیهوشی مؤثر است و می توان از آن به عنوان یک داروی قبل از عمل به طور روزمره استفاده نمود.