بررسی فراوانی ازدواج فامیلی در شهر تهران و عوامل مرتبط

ازدواج فامیلی یکی از اشکال عمده ازدواج در دنیا و به ویژه در کشور ما می باشد. منظور از ازدواج فامیلی، پیوند زناشویی بین زن و مردی است که حداقل یک جد مشترک دارند. این مطالعه با هدف تعیین فراوانی ازدواج فامیلی و عوامل مرتبط با آن صورت پذیرفت.
مطالعه حاضر یک مطالعه مقطعی (Cross-Sectional) و دارای جنبه های توصیفی-تحلیلی بود. 180 زوج داوطلب ازدواج مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی دانشگاه های علوم پزشکی شهر تهران به صورت غیر تصادفی در دسترس توسط پرسش نامه ای محقق ساخته مورد بررسی قرار گرفتند. میانگین سن ازدواج در کسانی که ازدواج فامیلی داشتند 2/4 ± 7/24 سال و در کسانی که ازدواج فامیلی نداشتند 4 ± 6/25 سال بود. سطح آگاهی بیش تر افراد در مورد عوارض ازدواج فامیلی، در حد متوسط بود. اکثریت افراد معتقد بودند که لزوم مشاوره ژنتیک بسیار زیاد است. فراوانی ازدواج فامیلی در جمعیت مورد مطالعه 7/17 درصد برآورد گردید. وقوع ازدواج فامیلی با سن، جنس و تحصیلات افراد ارتباط نداشت (05/0P>)، ولی با سابقه وقوع این نوع ازدواج در والدین، اقوام و دوستان مرتبط بود (002/0P<).
علی رغم این که اکثریت افراد شرکت کننده در این مطالعه سطح آگاهی مطلوبی در مورد عوارض ازدواج فامیلی نداشتند و انجام مشاوره ژنتیک را بسیار لازم می دانستند، اما مهم ترین منبع کسب اطلاعات آن ها در مورد ازدواج فامیلی، دوستان آن ها بودند که این امر حاکی از نقش ضعیف رسانه ها و مشاوران ژنتیک در دادن اطلاعات به افراد می باشد. هم چنین به نظر می رسد ازدواج فامیلی در کشور رو به افزایش می باشد.