مقایسه سطح ویتامین ث پلاسما و وضعیت تغذیه بیماران مبتلا به کاتاراکت پیری با افراد سالم

آسیب اکسیداتیو عاملی مؤثر در تشکیل کاتاراکت پیری محسوب می شود.
این مطالعه به منظور تعیین ارتباط بین میزان ویتامین ث پلاسما و عادت های تغذیه ای با کاتاراکت پیری انجام شد. در این مطالعه مورد - شاهدی 102 بیمار مبتلا به کاتاراکت و 102 فرد سالم (غیر مبتلا به کاتاراکت) مراجعه کننده به بیمارستان های چشم پزشکی تبریز که سن آنها بیشتر از 45 سال بود مورد بررسی قرار گرفتند. برای افراد مورد مطالعه اندازه گیری های آنتروپومتریک به عمل آمد و اطلاعات عمومی جمع آوری شد. سپس پرسش نامه بسامد خوراکی تکمیل و نمونه خون گرفته شد. میزان ویتامین ث پلاسما افراد با استفاده از روش 2 و 4 دی نیتروفنیل هیدرازین توسط اسپکتروفتومتر UV تعیین گردید.
میانگین سطح ویتامین ث پلاسما و نمایه توده بدن افراد گروه مورد به ترتیب 03/0 ×43/0 میلی گرم در دسی لیتر و 9/0 × 18/23 کیلوگرم در مترمربع و در گروه شاهد 03/0 ×69/0 میلی گرم در دسی لیتر و 8/0 ×10/26 کیلوگرم بر متر مربع بود که این اختلاف از نظر آماری معنی دار بود (05/0 P<).
بر اساس یافته ها کمبود ویتامین ث پلاسما می تواند باعث ایجاد کاتاراکت گردد و کمبود آگاهی در مورد مصرف غذایی نیز می تواند نقش مهمی در این موضوع داشته باشد.