مقایسه اثر تزریق وریدی پتیدین و کلونیدین در درمان لرز بعد از عمل

لرز بعد از عمل به دلیل ایجاد اثرات نامطلوب مانند افزایش نیاز اکسیژنی، کشش بخیه های زخم، افزایش فشار داخل جمجمه و غیره، نیازمند درمان است. مطالعه به منظور مقایسه اثر دو داروی وریدی پتیدین و کلونیدین در درمان لرز بعد از عمل، انجام شد.
این کارآزمایی بالینی دو سوکور در نیمه اول سال 1377 در بیمارستان شهید باهنر کرمان انجام شد. 60 بیمار 20تا 40 ساله که از نظر سلامت در کلاس یک بی هوشی بودند، برای بی هوشی عمومی آنها از هالوتان %1 استفاده شده بود و در اتاق مراقبت بعد از عمل دچار لرز شدید شده بودند (به طوری که با گرم کردن و تجویز اکسیژن برطرف نمی شد)، به طور اتفاقی به دو گروه 30 نفری تقسیم شدند. به یک گروه 25 میلی گرم پتیدین وریدی و به گروه دوم 75 میکروگرم کلونیدین وریدی تزریق شد؛ سپس زمان بهبودی و عوارض ایجاد شده ارزیابی شدند.
میانگین زمان بهبودی لرز در گروه پتیدین، 4/2 دقیقه و در گروه کلونیدین 4/4 دقیقه بود که این اختلاف از نظر آماری معنی دار بود (005/0 P<). در گروه پتیدین اغلب، فشار خون و تعداد نبض ثابت بود و در گروه کلونیدین گاهی کاهش تعداد نبض و فشار خون وجود داشت که این اختلاف از نظر آماری معنی دار نبود.
تزریق وریدی پتیدین به دلیل اثر سریع و عوارض جانبی کم، روش مناسبی برای درمان لرز بعد از عمل است.