بررسی اثر القایی BMP4 و Activin A بر سلول های بنیادی جنینی موشی به نورون های حد واسط پشتی

بررسی اثر القایی 4PMB و A nivitcA بر سلول های بنیادی جنینی موشی به نورون های حد واسط پشتی پیش سازهای عصبی بر گرفته از سلول های بنیادی جنینی موشی تحت 4 گروه مختلف تیماری، مشتمل بر (lm/gn01، lm/gn1) 4PMB و (lm/gn001) A nivitcA و (lm/gn01، lm/gn001) 4PMB+ nivitca A قرار گرفتند. تاثیر این القائات بر بیان مارکرهای ویژه نورون های حد واسط پشتی در سلول های عصبی بالغ تمایز یافته با استفاده از روش های ایمونو سایتوشیمی و RCP-TR مورد ارزیابی قرار گرفت.
تیمار پیش سازهای عصبی با استفاده از 4PMB و A nivitcA یا هر دو تیمار هم زمان القاء کننده، منجر به تولید نورون های حد واسط 1Id و 3Id (2xhL و 1IsI مثبت) در مقایسه با گروه کنترل شد. اگرچه نورون های حدواسط های 3Id در تیمار هم زمان دو القاء کننده مشاهده نگردید. علاوه بر این آنالیز RCP-TR سلول های تمایز یافته، بیان فاکتورهای رونویسی 9xhL، 1xhL و 1lsI را نشان داد که به ترتیب مارکرهای نورون های حدواسط های 1Id، 2Id و 3Id می باشند.
نتایج نشان داد که ترکیب خاصی از مولکول های پیام رسان در تکوین می توانند به طور مستقیم منجر به تمایز سلول های بنیادی جنینی به نورون های حدواسط پشتی شوند. به علاوه تفاوت های کمی و کیفی در پیام رسانی به واسطه اعضاء مختلف خانواده β-FGT می تواند در تخصص یافتگی انواع مختلفی از نورون های حدواسط پشتی، نقش ایفا کند.