مقدمه ای کوتاه بر مهاجرت های اعراب به سرزمین ایران و دیگر عشایر استان کرمان

سرزمین عربستان به سبب ویژگی های اقلیمی، جایگاه مناسبی برای رشد تمدن و شهرنشینی نیست. این امر سبب شد که اقوام عرب از گذشته های دور پیوسته در آرزوی رسیدن به سرزمین های پرنعمت و آبادی مثل ایران و روم باشند. مهاجرت اعراب به ایران از مدت ها پیش از دوره ی اسلامی آغاز شد و در هنگام فتح ایران به اوج خود رسید. حضور اعراب در زمان شاپور ذوالاکتاف که پس از پیروزی بر اقوام عرب، گروه های بسیاری از آن ها را به داخل خاک ایران تبعید کرد، فزونی یافت. اعراب مهاجر در سراسر ایران زمین، از جمله کرمان، فارس، آذربایجان، خراسان، یزد، قم و سایر بلاد مهم مستقر شدند. آن ها با تعریب نام ایالات، زیبایی مربوط به نامگذاری شهرها را به شدت تضعیف نمودند، به گونه ای که امروز از طریق تلفظ کنونی، نمی توان به بنیان های معناشناسانه ی اسم شهرها پی برد. اعراب برای مهاجرت به ایران، دلایل و انگیزه های بسیاری داشتند که از جمله ی آن ها می توان به، به دست آوردن ثروت و رفاه و بهره مندی از منابع و نعمت های خدادادی، انگیزه های مذهبی و سیاسی اشاره کرد.