تاثیر موسیقی بر برخی از شاخص های فیزیولوژیک بیماران قبل از جراحی

جراحی عاملی استرس زا است که با ایجاد واکنش های فیزیولوژیک (پاسخ های نوروآندوکرینی) موجب افزایش تعداد ضربان قلب و تنفس و مقدار فشارخون می گردد. موسیقی به عنوان یک روش غیرتهاجمی، ارزان و بدون عوارض جانبی می تواند با تاثیر آرا م سازی در فرد موجب کاهش تعداد ضربان قلب، تعداد تنفس و متابولیسم گردد. در این پژوهش تاثیر موسیقی بر برخی از شاخص های فیزیولوژیک قبل از عمل جراحی شکم مورد بررسی قرار گرفت.
این مطالعه نیمه تجربی روی 134 بیمار بستری در مرکز آموزشی - درمانی پنجم آذر گرگان در سال 1383 که آماده عمل جراحی شکم بودند، انجام شد. بیماران به طور تصادفی به دو گروه مورد و شاهد تقسیم شدند. در ابتدا شاخص های فیزیولوژیک (ضربان قلب، تنفس و فشارخون) در دو گروه 20 دقیقه قبل از رفتن به اتاق عمل، اندازه گیری شد. سپس بیماران گروه مورد به مدت 20 دقیقه در یک محیط آرام به موسیقی (هوان سباستین باخ) گوش دادند و مجددا شاخص های فیزیولوژیک آنها ثبت شد. برای گروه شاهد با ایجاد شرایط یکسان با گروه مورد، ولی بدون پخش موسیقی بعد از گذشت 20 دقیقه مجددا شاخص های فیزیولوژیک فوق الذکر اندازه گیری شد.
میزان متوسط فشار شریانی خون در گروه مورد نسبت به گروه شاهد بعد از پخش موسیقی دارای تفاوت معنی داری بود (05/0P<)، در حالی که تعداد ضربان قلب و تنفس در دو گروه تفاوت معنی داری نداشت.
براساس تغییرات ایجاد شده در پاسخ های فیزیولوژیک بدن در طی پخش موسیقی، موسیقی درمانی را می توان به عنوان یک کاهنده شاخص های فیزیولوژیک ناشی از اضطراب و ترس قبل از عمل برای بیماران پیشنهاد کرد.