ویژگی های اپیدمیولوژیک لیشمانیوز جلدی در بیماران مراجعه کننده به مراکز بهداشتی- درمانی استان کرمانشاه (85- 1380)

کشور ما نیز یکی از مناطق اندمیک لیشمانیوز جلدی در جهان می باشد و سالانه حدود 40-20 مورد سالک به ازای هر 100 هزار نفرگزارش می شود که این روند رو به افزایش است. در استان کرمانشاه نیز با توجه به تنوع آب و هوایی و شرایط اکولوژیکی متفاوت، همه ساله موارد قابل توجهی از این بیماری به خصوص در مناطق گرمسیری دیده می شود. در این مطالعه برخی شاخصه های اپیدمیولوژیک بیماری لیشمانیوز جلدی در استان کرمانشاه طی سال های 85-1380 مورد بررسی قرار می گیرد این مطالعه یک بررسی توصیفی-تحلیلی از موارد لیشمانیوز جلدی است که طی سال های 85-1380 در مراکز بهداشت استان کرمانشاه بر روی فرم های مشخص ثبت شده اند. تمامی نمونه ها با روش گیمسا رنگ آمیزی و با میکروسکوپ نوری مطالعه شده اند.
در مجموع 727 پرونده موجود مورد بررسی قرار گرفت که شیوع کلی بیماری در سال های مذکور 0387/0 درصد بود. این شیوع در جنس مذکر 12/2 برابر جنس مؤنث بود. بیشترین موارد بیماری در سنین 29-20 سال مشاهده شد، همچنین بیشترین شیوع فصلی مربوط به فصل پاییز (35%) بود. 5/32 درصد از بیماران سابقه مسافرت به نواحی اندمیک را به خاطر داشتند و بیش تر بیماران (4/54%) دارای یک زخم بودند.
عوامل اپیدمیولوژیکی همچون سن، جنس، فصل و مسافرت به نواحی اندمیک بر روی شیوع بیماری لیشمانیوز جلدی در استان کرمانشاه اثر دارند. این یافته ها نه تنها وضعیت بیماری را در استان بیان می کنند بلکه می توانند برای طراحی و ارزیابی برنامه های کنترل و درمان مورد استفاده قرار گیرند.