نقش هسته های قاعده ای در لکنت: شواهدی از الکتروگلوتوگرافی

لکنت رشدی یک اختلال روانی گفتار است که بعنوان اختلال حرکتی نیز قلمداد شده است و تاکنون علت واحدی برای آن شناسایی نشده است. در سالهای اخیر علل عصب شناختی و تئوری عصبی- حرکتی توافق بیشتری را بخود اختصاص داده است در حال حاضر لکنت رشدی را یک اختلال عصبی- حرکتی ناشی از کنترل حرکتی غیر طبیعی در نظر گرفته اند که علت را درگیری هسته های قاعده ای مطرح می کنند بطوریکه تمامی دستگاه های دخیل در گفتار از جمله حنجره و متعاقب آن تارهای صوتی را درگیر می کند. مطالعه حاضر با هدف تعیین علت لکنت با بررسی حرکتی تارهای صوتی بعنوان نماینده حرکات ظریف و پی در پی صورت گرفت.
به منظور بررسی میزان تماس تارآواها از الکتروگلوتوگرافی استفاده شد.مطالعه حاضر بر روی 16 فرد مبتلا به لکنت و 16 فرد سالم که از نظر سن، جنس، تحصیلات و برتری طرفی مطابقت داده شدند انجام گرفت.
نتایج حاصل از مطالعه حاضر نشان داد که در افراد مبتلا به لکنت نسبت به افراد سالم میزان بسته شدگی تارهای صوتی تفاوت معنی داری نشان نمی دهند(461/0 p=) اگرچه تماس بیشتری نشان دادند، ولی افراد مبتلا به لکنت نسبت به افراد سالم بطور معنی داری آشفتگی تماس تارآواها را بیشتر نشان دادند(043/0 p=).
با بررسی مطالعات انجام شده در رابطه با ارتباط لکنت و اختلال در عملکرد هسته های قاعده ای می توان به این نتیجه رسید که از آنجایی که آشفتگی بیش از حد طبیعی در تماس تارآواها به عنوان اختلال در حرکت و نظم ارتعاش تارآواها می باشد و یکی از مهم ترین عملکردهای هسته های قاعده ای تنظیم زمان بندی حرکات ظریف در نظر گرفته شده است از اینرو می توان گفت که شاید یکی از علل لکنت اختلال در عملکرد هسته های قاعده ای می باشد.