مقایسه تاثیر لاموتریژین و نورتریپتیلین بر روی دردهای نوروپاتیک در بیماران

پیام:
چکیده:
سابقه و هدف
دیابت از شایعترین بیماری های قرن حاضر بوده که شیوع آن ارتباط مستقیم با سن داشته ودر سنین بالا شیوع آن به بیست درصد بالغ می گردد. این بیماری عوارض زیادی داشته و شایعترین علت کوری و نارسایی کلیه می باشد. یکی از عوارض شایع آن پلی نوروپاتی دیابتی است که می تواند با دردهای نوروپاتیک همراه شود که گاهی بسیار شدید است.
روش بررسی
مطالعه با روش کارآزمایی بالینی به مدت سه سال از سالهای 1384تا 1387بر روی 75بیمار مبتلا به پلی نوروپاتی دردناک دیابتی در بیمارستان شهید مصطفی خمینی انجام گرفته است.تمام بیماران سن بالای هجده سال داشته. ودارای درد تیپ نوروپاتیک حداقل به مدت 3ماه در یک نقطه از بدن بوده اند. بیماران در دو گروه مساوی قرار گرفته که یک گروه تحت درمان با نورتریپتیلین 25-50میلیگرم روزانه و گروه دیگر نیز 200میلیگرم لاموتریژین روزانه دریافت کرده اند هر دو گروه هر هفته از نظر بررسی شدت درد واثرات دارو هر هفته به مدت شش هفته مشاهده و شدت درد در آنها بوسیله مقیاس VAS مورد سنجش قرار گرفت.
یافته ها
75نفر در مطالعه شرکت داده شدند که نهایت 60 نفر مطالعه را بپایان رساندند. 27نفر تحت درمان با نورتریپتیلین و33نفر تحت درمان با لاموتریژین قرار داشتند.میانگین سنی بیماران 8.2 ± 61.3(68-45) و میانگین مدت ابتلا به دیابت در آنها 5.3 ± 12.3بود.در گروه تحت درمان با نورتریپتیلین میانگین VAS در شروع درمان 5.3 ± 68.3 میلیمتر و در پایان شش هفته این میزان 4.7 ± 34.5 میلیمتر بوده است. در گروه تحت درمان با لاموتریژین این میزان 8 ± 71.3و4.9 ± 37.6میلیمتر بترتیب در شروع مطالعه و پایان هفته ششم بوده است. آنالیز آماری در هر گروه بطور جداگانه نشان دهنده تفاوت معنی دار در کاهش درد بین شروع و پایان هفته ششم بوده است. (p<0.005) آنالیز آماری در مقایسه بین دو گروه تفاوت معنی داری را در شروع و پایان مطالعه نشان نداده است.
نتیجه گیری
این مطالعه به ما نشان می دهد که هر دو دارو در کاهش درد های نوروپاتیک در بیماران دیابتی موثر است. ومیزان اثر لاموتریژین حداقل به اندازه نورتریپتیلین می باشد و این دارو می تواند بعنوان جایگزین بویژه در مواردی که عوارضی مانند خواب آلودگی یا غیره باعث ایجاد مشکل می شود استفاده گردد
زبان:
فارسی
صفحات:
398 تا 404
لینک کوتاه:
magiran.com/p658244 
دانلود و مطالعه متن این مقاله با یکی از روشهای زیر امکان پذیر است:
اشتراک شخصی
با عضویت و پرداخت آنلاین حق اشتراک یک‌ساله به مبلغ 1,390,000ريال می‌توانید 70 عنوان مطلب دانلود کنید!
اشتراک سازمانی
به کتابخانه دانشگاه یا محل کار خود پیشنهاد کنید تا اشتراک سازمانی این پایگاه را برای دسترسی نامحدود همه کاربران به متن مطالب تهیه نمایند!
توجه!
  • حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران می‌شود.
  • پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانه‌های چاپی و دیجیتال را به کاربر نمی‌دهد.
In order to view content subscription is required

Personal subscription
Subscribe magiran.com for 70 € euros via PayPal and download 70 articles during a year.
Organization subscription
Please contact us to subscribe your university or library for unlimited access!