تحلیل راه رفتن یک بیمار مبتلا به هانتینگتون به روش تصویربرداری طی سه سال

ارزیابی های مختلفی برروی بیماری هانتینگتون تاکنون صورت پذیرفته که عمده آنها تاکید بر مشاهدات بالینی و تست های ژنتیکی دارند. روش مشاهده عینی در بین روش های مختلف هزینه کمی داشته و ایراد آن کیفی بودن نتایج می باشد که به بررسی دقیق روند بیماری کمک نمی کند. با استفاده از روش های آنالیز حرکت مهندسی می توان انواع اختلالات حرکتی این بیماران را با دقت بالایی ارزیابی نمود که از بین آنها اختلالات ایجاد شده در راه رفتن بسیار مهم بوده و دراین تحقیق مدنظر قرار گرفته است.
در این تحقیق به منظور تحلیل دقیق و کمی راه رفتن بیماران مبتلا به هانتینگتون از یک سیستم تصویربرداری استفاده شده است و توسط آن، راه رفتن یک بیمار هانتینگتونی طی سه سال هر دو ماه یکبار ارزیابی گردیده است.
به کمک سیستم ایجاد شده تغییرات زاویه مفاصل اندام تحتانی و زمان حرکت به عنوان شاخص های سینماتیکی اندازه گیری شده است.
نتایج تحقیق نشان داد که می توان از این شاخص ها جهت تشخیص و ارزیابی روند پیشرفت بیماری استفاده نمود به طوریکه در طی پیشرفت بیماری اندازه تغییرات زاویه مفاصل اندام تحتانی کاسته و زمان انجام حرکات افزایش یافته است.