تاثیر آموزش کارگاهی مهارت های مدیریت زمان بر میزان کاربرد آن توسط سرپرستاران

مهارت های مدیریت زمان عامل تعیین کننده موفقیت مدیران به شمار می رود. بهبود توانایی ها و عملکرد پرستاران در مدیریت زمان از جمله نیازها و ضرورت های بهسازی نیروی انسانی در بخش سلامت به شمار می رود. پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر آموزش بر میزان کاربرد مهارت های مدیریت زمان توسط سرپرستاران شاغل در مراکز درمانی دانشگاهی استان گلستان صورت گرفت.
مطالعه نیمه تجربی حاضر کلیه سرپرستاران شاغل در مراکز درمانی دانشگاهی استان گلستان (76n=) را انتخاب و وارد مطالعه کرد. تمام پرستاران در کارگاه دو روزه با برنامه ریزی هماهنگی قبلی شرکت داده شدند. اطلاعات در دو مرحله قبل و پس از آموزش توسط پرسشنامه خودگزارش دهی مدیریت زمان که چهار مهارت تدوین اهداف و الویت بندی، مکانیک زمان، کنترل بر زمان و سازماندهی را مورد بررسی قرار می داد، جمع آوری شد. داده هابا استفاده از تست های آماری ویلکاکسون و من ویتنی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج مطالعه نشان داد، اکثر واحدهای مورد مطالعه را زنان (1/70%)، متاهلین (7/85%) کارشناس پرستاری (5/93%) با میانگین سنی 4/54/37 سال تشکیل می دادند. متوسط سابقه کار 3/67/13 سال و متوسط اشتغال در سمت سرپرستاری 4/51/6 سال بود. تجزیه و تحلیل اطلاعات نشان داد قبل از آموزش به ترتیب 9/83% و 8/96% افراد غالبا از دو مهارت تدوین اهداف و سازماندهی استفاده می کردند و این میزان در مورد مهارت های مکانیک و کنترل زمان به ترتیب 5% و 4/19% بود. پس از اجرای کارگاه آموزشی، مقادیر فوق به ترتیب در حیطه های تدوین اهداف، سازماندهی و کنترل زمان 8/91%، 4/98% و 3/32% رسید. میزان کاربرد مهارت مکانیک زمان قبل و پس از آموزش تفاوتی نداشت. اختلاف مشاهده شده در میزان کاربرد مهارت ها در مرحله قبل و پس از آموزش تنها در حیطه کنترل زمان و سازماندهی معنادار بود (05/0p<).
با توجه به یافته های پژوهش و اهمیت به کارگیری مهارت های مدیریت زمان در نظام مدیریتی پرستاری به نظر می رسد آموزش این مهارت ها از طریق اجرای برنامه های آموزش مستمر درارتقاء عملکرد سرپرستاران ضروری باشد.