کاربرد ترکیبات ارگانوسولفور سیر در پیشگیری از سمیت کبدی سیکلوسپورین A

سیکلوسپورین A یک داروی سرکوبگر ایمنی است که به صورت گسترده ای در پیوند اعضا و بیماری های خود ایمن مورد استفاده قرار می گیرد. با این وجود در دوزهای درمانی، سیکلوسپورین A چندین عارض جانبی از جمله سمیت کلیوی و کبدی را ایجاد می کند. سمیت کبدی ناشی از سیکلوسپورین A معمولا در 90 روز ابتدای پیوند رخ داده و می تواند استفاده درمانی آن را محدود نماید. یافته های بسیاری نشان داده اند که استرس اکسیداتیو ناشی از تولید بیش از حد گونه های واکنشگر اکسیژن و کاهش ظرفیت آنتی اکسیدانی نقش مهمی در ایجاد سمیت کبدی بیماران درمان شده با سیکلوسپورین A دارد. استرس اکسیداتیو ایجاد شده توسط سیکلوسپورین A میزان گلوتاتیون احیاء شده کبدی را کاهش داده و عملکرد آنزیمهای مرتبط با آن را مختل می کند. متعاقبا هر مکانیسمی که گونه های واکنشگر اکسیژن را حذف یا از کاهش یافتن گلوتاتیون احیاء شده کبدی جلوگیری کند یا تولید آنزیمهای مرتبط با گلوتاتیون احیاء شده را تحریک نماید، می تواند از سمیت کبدی بیماران درمان شده با سیکلوسپورین A جلوگیری کند. گزارش شده است که ترکیبات ارگانوسولفور سیر فعالیت آنتی اکسیدان سلولی را با مکانیسمهای حذف رادیکالهای آزاد و تقویت آنتی اکسیدانهای اندوژن بوسیله جلوگیری از تخلیه گلوتاتیون احیاء شده و افزایش فعالیت و بیان ژن آنزیمهای مرتبط با آن افزایش می دهند. براساس این حقایق ما نظریه ای را پیشنهاد میدهیم که ترکیبات ارگانوسولفور سیر می توانند از سمیت کبدی سیکلوسپورین A جلوگیری نماید. قبل از استفاده بالینی بررسی های بیشتر در مدلهای حیوانی ضروری است.