بررسی تغییرات لیزوزیم، ایمنوگلبولین، گلبول ها و هماتوکریت خون در ماهی قزل آلای رنگین کمان به دنبال عفونت تجربی با آئروموناس هیدروفیلای بیماریزا

به منظور بررسی میزان تغییرات اجزای سرم و خون ماهی قزل آلای رنگین کمان به دنبال عفونت تجربی با باکتری آئروموناس هیدروفیلای بیماریزا، عامل بیماری سپتی سمی هموراژیک در ماهی ها، تعداد 105، 106، 107 از این باکتری به ترتیب به سه گروه آزمایشی مجزا که هر گروه شامل 10 ماهی قزل آلای رنگین کمان بود به روش داخل صفاقی تزریق شد. یک گروه بعنوان شاهد با همان تعداد ماهی با تزریق سرم فیزیولوژی مورد استفاده قرار گرفت. پس از ظاهر شدن علائم بیماری در ماهی ها، نمونه گیری از مخاط پوست وخون انجام شد. میزان لیزوزیم و ایمنوگلبولین های ضد آئروموناس هیدروفیلا در پوست و سرم خون بترتیب بروش الیزا و پلیت همچنین میزان هماتوکریت و شمارش کل گلبول های سفید/ قرمز خون مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج بدست آمده نشان داد میزان لیزوزیم موجود در مخاط پوست و سرم خون در مقایسه با گروه شاهد از تفاوت معنی داری برخوردار می باشد(05/0 p<.) میزان لیزوزیم سرم بطور معنی داری در گروه شاهد و گروه های آزمایشی از لیزوزیم مخاط بیشتر بود. در مقایسه میزان ایمنوگلبولین های مخاط پوست با شاهد اختلاف معنی دار مشاهده نگردید لیکن ایمنوگلبولین گروه های 2 و 3 بطور معنی داری از گروه شاهد بیشتر بود. اختلاف معنی داری در تعداد گلبولهای قرمز و گلبول های سفید بین گروه های آزمایشی و شاهد مشاهده شد. همچنین در صد هماتوکریت بین گروه های آزمایشی و گروه شاهد دارای تفاوت معنی داری بود. عفونت ناشی از باکتری آئروموناس هیدروفیلا در ماهی قزل آلای رنگین کمان باعث افزایش لیزوزیم سرم و مخاط، افزایش ایمنوگلبولین های سرم، کاهش هماتوکریت و گلبول های قرمز خون می شود.