مطالعه اولین دیدار در ادبیات فارسی: بیژن و منیژه، ویس و رامین، لیلی و مجنون

اولین دیدارمعمولا دارای جذابیت بسیار و ایفاگر نقشی مهم در داستان است. هدف از این پژوهش، مطالعه این صحنه در سه اثر متعلق به ادبیات فارسی یعنی بیژن و منیژه، ویس و رامین، لیلی و مجنون با الهام گیری از روش ژان روسه است. دو گروه از عناصر تشکیل دهنده ی داستان در این تحقیق مطالعه می شوند: نخست نشانه های زمانی و مکانی، سپس عناصر پویای داستان که شامل تاثیر گذاری،تبادل پیام و بالاخره وصال می باشد و زنجیره نقل داستان به آن وابسته است. بدین ترتیب این پژوهش، غنا و نو آفرینی آثار مورد نظر را به وضوح نشان داده و به شیوه ی خود جنبه ی معنوی وعرفانی عشق را در شعر کلاسیک فارسی نمایان می سازد.