بررسی میزان بروز عفونت های بیمارستانی در بیمارستان امام حسین (ع) شاهرود (سال 1384)

عفونت بیمارستانی، عفونت هایی هستند که در طی زمان بستری شدن بیمار در بیمارستان ایجاد می شوند. آمار موجود در مورد میزان بروز عفونت بیمارستانی در مراکز مختلف، از 8/2 تا 10% متفات است. از شایع ترین علل بروز این عفونت ها مداخلات درمانی و پزشکی، عوامل سازمانی و خصوصیات فردی بیمار می باشد. تحمیل خسارات زیاد جانی و مالی توسط این عفونت ها و عدم وجود آمار دقیق بروز این مشکل، ما را بر آن داشت تا میزان بروز عفونت های بیمارستانی و عوامل مرتبط با آن را بررسی نماییم.
روش تحقیق: در این مطالعه توصیفی آینده نگر، از بین بیماران بستری شده در بخش های مختلف بیمارستان امام حسین (ع) شاهرود در سال 1384، افرادی که معیارهای تشخیصی عفونت بیمارستانی را داشتند، شناسایی و تحت بررسی کامل آزمایشگاهی قرار گرفتند. میزان بروز و چگالی بروز عفونت سالیانه بیمارستانی محاسبه گردید و داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS مورد تجزیه، تحلیل و مقایسه قرار گرفتند.
از میان 23816 بیمار بستری شده در این بیمارستان، 98 بیمار (46 مرد و 52 زن) با میانگین سنی 9/23±7/55 سال (با دامنه 5 تا 98 سال) دچار عفونت بیمارستانی بودند. میزان بروز عفونت بیمارستانی به طور کلی 41 در ده هزار بیمار بود. چگالی بروز عفونت در بخش آی سی یو 1/54، بخش اعصاب 2/37، بخش داخلی 6/16 و بخش ارتوپدی 5/12 بیمار-روز در ده هزار بیمار به دست آمد. از نظر عامل ایجادکننده عفونت، اشریشیاکلی در 3/64%، استافیلوکوک کوآگولاز منفی در 2/11% و کلبسیلا در 2/8% موارد مثبت بود. در بین این بیماران، 3/66% تحت لوله گذاری داخل مثانه، 3/14% تحت لوله گذاری نای و 2/13% دچار زخم جراحی بودند.
نتایج این پژوهش نسبت بسیار پایین تر عفونت بیمارستانی این مرکز با آمار کشوری را نشان داد که از مهمترین علل آن می توان به استفاده صحیح و بموقع از مداخلات پزشکی، شستن دست ها بخصوص توسط کارکنان درمانی، آموزش بهداشت و نظارت مداوم در سطح بیمارستان، کاربرد صحیح وسایل یک بار مصرف، استفاده کنترل شده از آنتی بیوتیک ها و مراقبت دقیق از زخم های جراحی اشاره کرد.