بررسی تاثیر داروی پامیدرونیت (Pamidronate) بر روی میزان حرکت دندان و تحلیل ریشه حین حرکات ارتودنتیک در موش

هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر داروی پامیدرونیت از گروه بیسفسفوناتها و با خاصیت ضداستئوکلاستی روی میزان حرکت و میزان تحلیل ریشه دندان حین اعمال نیروی ارتودنتیک در Rat بود.
این مطالعه به صورت تجربی روی 30 موش صحرایی 8 هفته ای از نژاد Wistar و به صورت تصادفی انجام گرفت. در روز صفر، دستگاه ارتودنسی متصل گردید. در گروه شاهد، نرمال سالین و در گروه مورد داروی پامیدرونیت 1mg/kg به صورت داخل صفاقی تزریق گردید. بعد از گذشت 21 روز، موش های گروه شاهد و مورد کشته شدند و بعد از اندازه گیری فاصله دندان مولر اول و دوم به عنوان شاخص حرکت دندان، فک بالا به لابراتوار ارسال شد. در زیر میکروسکوپ با استفاده از نرم افزار، میزان تحلیل ریشه بر اساس مساحت لاکوناهای تحلیلی محاسبه گردید. برای آنالیزهای آماری از آزمون t استفاده شد.
میزان حرکت دندان در گروه شاهد 0.168±0.562 میلی متر و در گروه مورد 0.197±0.346 میلی متر بود که تفاوت میان گروه شاهد و مورد از نظر آماری معنی دار بوده است(p<0.01). میزان تحلیل ریشه در گروه شاهد0.25 10-2±0.172 10-2میلی متر مربع و در گروه مورد0.26 10-2±0.125 10-2میلی متر مربع بود که از نظر آماری بین گروه شاهد و مورد تفاوتی وجود ندارد.
نتایج این تحقیق نشان داد که داروی پامیدرونیت قادر به کاهش میزان حرکت دندان بوده و این کاهش بدون افزایش نامطلوب در مقدار تحلیل ریشه همراه است.