الگوی فسفریله شدن تیروزین در پروتئین های جدا شده از اسپرم مردان نرمواسپرمی و تراتواسپرمی

در پستانداران، اسپرم بلافاصله پس از انزال قادر به بارور کردن تخمک نیست؛ بنابراین اسپرم باید تغییرات مولکولی و بیوشیمیایی به نام ظرفیت یابی را طی کند. در طول ظرفیت یابی، مسیرهای داخل سلولی انتقال پیام فعال شده و در نهایت منجر به افزایش فسفریله شدن در تیروزین پروتئین های سلول اسپرم می شوند. فسفریله شدن اسید آمینه تیروزین در پروتئین های اسپرم، نقش مهمی در ظرفیت یابی اسپرم از قبیل افزایش تحرک، برهم کنش با زونا پلوسیدا و واکنش آکروزومی ایفاء می کند. ارزیابی الگوی فسفریله شدن تیروزین در پروتئین های اسپرم به منظور شناخت بیشتر مکانیسم مولکولی باروری و علل اختلال در فعالیت های اسپرم افراد مبتلا به تراتواسپرمی مهم است. هدف از این مطالعه شناسایی الگوی فسفریله شدن تیروزین در پروتئین های اسپرم افراد نرمواسپرمی و افراد مبتلا به تراتواسپرمی و نابارور مراجعه کننده به مرکز درمان ناباروری ابن سینا در تهران بود.
مایع منی افراد نرمواسپرمی و تراتواسپرمی نابارور جمع آوری و اسپرم با استفاده از سانتریفیوژ گرادیان Percoll از مایع منی جدا شد. سپس این سلولها در محیط کشت Ham’s F-10 حاوی BSA 3%، در دمای 37° C و CO2 5% برای مدت 6 ساعت برای ظرفیت یابی قرار گرفتند. پروتئین های استخراج شده از اسپرم با استفاده از روش SDS-PAGE، قبل و پس از ظرفیت یابی بررسی شدند. به منظور ارزیابی الگوی فسفریله شدن تیروزین در پروتئین های اسپرم از تکنیک وسترن بلات و آنتی بادی اختصاصی بر علیه تیروزین های فسفریله شده استفاده شد.
نتایج حاصل از وسترن بلات نشان داد: 1) قبل از ظرفیت یابی حداقل 6 باند پروتئینی فسفریله شده در اسپرم افراد نرمواسپرمی شناسایی شد. اما چنین باندهایی در نمونه های افراد مبتلا به تراتواسپرمی قبل از ظرفیت یابی قابل شناسایی نبود. 2) به نظر می رسد در طول ظرفیت یابی شدت فسفریله شدن تیروزین در افراد نرمواسپرمی نسبت به افراد تراتواسپرمی افزایش یافته است.
این یافته ها برای اولین بار نشان می دهند و پیشنهاد می کنند که تفاوت در نوع پروتئینها و کاهش فسفریله شدن تیروزین در پروتئین های اسپرم در مردان مبتلا به تراتواسپرمی ممکن است منجر به اختلال در ظرفیت یابی و در نتیجه کاهش میزان قدرت باروری اسپرم در این افراد گردد.