گزارش دو مورد بارداری موفقیت آمیز در گیرندگان پیوند کبد در ایران

ایفای نقش والدی، تجربه بارداری و تولد فرزند در تمام طول تاریخ مورد توجه انسانها بوده است. اما در برخی از بیماری ها و برخی از اقدامات درمانی، دستیابی به این هدف به عنوان یک اقدام پرخطر محسوب می شود و مستلزم مراقبت مضاعف، تخصصی و چندرشته ای تیم درمان است. گیرندگان پیوند کبد نیز از این قاعده مستثنی نیستند. در این مقاله دو مورد بارداری موفقیت آمیز در گیرندگان پیوند کبد در ایران گزارش می شود.
معرفی موردها: مورد اول خانمی 34 ساله و مبتلا به بیماری ویلسون است که در سال 1381 در مرکز آموزشی درمانی نمازی شیراز تحت عمل پیوند کبد قرار گرفت. زمان لقاح 7 سال پس از پیوند بود. در طول دوران بارداری درمان با سرکوب کننده ها به استثنای میکوفنولات مافتیل، دارای منع مصرف مطلق در دوران بارداری ادامه داشت. در طول دوران بارداری، بیمار توسط اعضای تیم پیوند و همچنین پزشک متخصص زنان پیگیری می شد و خوشبختانه عارضه قابل توجهی بروز نکرد و عملکرد کبد در زمان بارداری مطلوب بود. بیمار در هفته 38 بارداری به شیوه سزارین زایمان کرد. نوزاد دختر سالم با وزن g2480 و نمره آپگار قابل قبول بود که هیچ عارضه زودرس و هیچ گونه ناهنجاری مادرزادی در نوزاد متولد شده گزارش نشد. مورد دوم خانمی 31 ساله بودکه اولین زایمان خود را تجربه می کرد. بیمار سال 1381 در شیراز تحت پیوند کبد قرار گرفته بود و7 سال پس از پیوند باردارشد. دوران بارداری به خوبی و بدون هیچ مشکلی سپری شد و نوزاد پسر با وزن g3100 و نمره آپگار قابل قبول متولد شد.
با افزایش میزان بقای گیرندگان پیوند و همچنین افزایش تعداد گیرندگان پیوند در دوره سنی باروری و نیاز این افراد در سن باروری به صاحب فرزند شدن، نیاز به آگاهی و هوشیاری تیم پیوند در ارتباط با عوامل مرتبط به بارداری در گیرندگان پیوند اعضاء الزامی به نظر می رسد. براساس دو مورد فوق و سایر موارد گزارش شده در سراسر جهان امکان بارداری و زایمان موفق برای این افراد وجود دارد ولی این بیماران در زمان بارداری باید توسط تیمی هماهنگ شامل متخصصین باروری و کبد و گوارش تحت مراقبت و نظارت ویژه قرار گیرند.