بررسی اثرات هارمین (Harmine) بر میزان تولید نیتریک اکساید (NO) و فعالیت آنزیم مبدل آنژیوتانسین (ACE) سرمی در موش های دیابتی شده توسط استرپتوزوسین

از سازوکارهای شناخته شده ضایعات قلبی عروقی ناشی از دیابت، افزایش آنزیم مبدل آنژیوتانسینACE)) و کاهش نیتریک اکساید(NO) در سرم می باشد. در این مطالعه اثر هارمین بر میزان فعالیت آنزیم ACE و همچنین میزان تولید نیتریک اکساید در دیابت مورد بررسی قرار گرفت.
در این مطالعه از 18 موش در سه گروه کنترل، دیابتی و دیابتی درمان شده با هارمین استفاده گردید. از استرپتوزوسین (STZ) جهت دیابتی کردن موش ها استفاده شد. پس از درمان موش های دیابتی شده با هارمین به مدت سه هفته، میزان ACE سرم به روش HPLC اندازه گیری گردید. میزان فعالیت نیتریک اکساید نیز به روش گریس اندازه گیری گردید. از آزمون t-student، در مقایسه نتایج استفاده شد.
میزان فعالیت ACE سرم در گروه دیابتی نسبت به کنترل افزایش معنی داری را نشان داد که در گروه درمان شده توسط هارمین به میزان معنی داری کاهش یافت (05/0(P<. میزان NO در سرم موش های دیابتی گروه دیابتی نسبت به کنترل بطور معنی داری کاهش یافت. میزان این کاهش 50% بوده (01/0 P<) که در گروه درمان شده توسط هارمین موجب افزایش معنی دار میزان نیتریک اکسید (NO) گردید بطوریکه میزان آن به حد تقریبی کنترل برگشت (05/0 P<).
از مطالعه اخیر می توان چنین نتیجه گیری نمود که هارمین ازطرفی موجب کاهش فعالیت آنزیم ACE و از طرف دیگر موجب افزایش و نرمال شدن میزان NO در سرم گروه درمان شده با هارمین می گردد که شاید در بهبود عواقب قلبی و عروقی ناشی از دیابت موثر باشند.