میزان آگاهی و کارکرد دندانپزشکان در رابطه با موارد اورژانس در مطب های دندانپزشکی

بیان مساله: آمادگی در رویارویی با فوریت های پزشکی نیازمند به داشتن زمینه علمی و داشتن تجهیزات و داروهای لازم و کافی اورژانس است.
هدف این پژوهش بررسی وضعیت تجهیزات و داروهای اورژانس و میزان آگاهی و کارکرد دندانپزشکان در رابطه با موارد اورژانس در مطب های دندانپزشکی شهر کرمان در سال 1386 بود.
مواد و بررسی یاد شده به روش توصیفی- مقطعی و با استفاده از پرسشنامه انجام گرفت. به این ترتیب که با استفاده از فهرست موجود، مطب های فعال مناطق شهری شناسایی و با مراجعه به محل کار آنان پرسشنامه در اختیار آنان قرار گرفت و پس از تکمیل تحویل گرفته شد. داده های به دست آمده از این بررسی با استفاده از آزمون های تی تست(t-test)، فیشر (Fisher)، مجذور کای و با استفاده از آزمون آماری 5/13SPSS واکاوی آماری شدند.
در این پژوهش 101 دندانپزشک مورد بررسی قرار گرفتند. 7/24 درصد (25 نفر) از دندانپزشکان با مورد اورژانس در سال گذشته در مطب خود برخورد داشتند، که شایع ترین آنها سنکوپ وازودپرسور بود. میانگین نمره ی آگاهی 39/1±89/5 محاسبه شد. 2/76 درصد از دندانپزشکان بیان کردند، که پیش از انجام کارهای دندانپزشکی در مورد پیشینه ی اورژانس های پزشکی در هنگام درمان های دندانپزشکی از بیمار خود سوال می کنند. با افزایش ساعت های کاری، میزان آگاهی افزایش و با افزایش سن و سابقه ی مطب میزان آگاهی کاهش می یافت. همچنین، شایع ترین داروهایی که دندانپزشکان در مطب خود به عنوان داروهای اورژانس نگهداری می کردند شامل قرص نیتروگلیسرین و اکسیژن بود.
این بررسی نشان داد، که موارد اورژانسی در مطب های دندانپزشکی کرمان همچون دیگر کشورها رخ داده و متاسفانه شرایط و امکانات اورژانس شامل داروها و آموزش کافی در این زمینه همچنان دچار نقایصی است، که عمدتا باید با استفاده از روش های تدریس در دانشگاه ها، برگزاری کارگاه ها و تهیه بروشورهای مورد نیاز در این زمینه اصلاح شود.