نقش عفونت های استرپتوکوکی بتا همولیتیک گروه B و بی هوازی ها در پارگی زودرس کیسه آمنیون

پارگی زودرس کیسه آب، به پاره شدن کیسه آب قبل از شروع دردهای زایمانی اطلاق می شود که در صورت بروز قبل از ترم (هفته 38 حاملگی)، آبستنی را مورد تهدید قرار می دهد. این پژوهش به منظور بررسی ارتباط احتمالی عفونت های استرپتوکوکی بتاهمولیتیک گروه B و بی هوازی ها، با پارگی زودرس و قبل از ترم کیسه آب در 100 زن باردار که به دلیل پارگی کیسه آمنیون به زایشگاه نیک نفس بیمارستان باهنر کرمان مراجعه نمودند،انجام شده است. دراین زنان میزان شیوع عفونت های استرپتوکوکی گروه B و بی هوازی ها بعد از کشت ترشحات دهانه سرویکس و واژن مورد بررسی قرار گرفت. از طرفی درهمین زنان درصد شیوع عوامل دیگری که می توانندبه عنوان اتیولوژی احتمالی پارگی زودرس کیسه آب مطرح شوند، مورد بررسی قرار گرفت. سن آبستنی مراجعه کنندگان در طیف 38-26 هفته بود و در صورت اثبات پاره بودن کیسه آب، با روش های مورد استفاده درمامایی نمونه جهت کشت تهیه و مورد استفاده قرار گرفت. گروه شاهد شامل 100 زن باردار بدون آبریزی که از نظرسن حاملگی همگن بوده و به درمانگاه زنان مراجعه نمودند، بود. در این بررسی بین پارگی زودرس پیش از موعدکیسه آمنیون و متغیرهای تب، بیماری های زمینه ای، مقاربت جنسی، اعتیاد به مواد مخدر، سیگار، نمای جنینی وشیوع عفونت های استرپتوکوکی و بی هوازی ها ارتباط معنی دار به دست آمد)05/0(P<. درصد شیوع عفونت های استرپتوکوکی و بی هوازی در گروه مورد به ترتیب 5 و 1 بود و در گروه شاهد مورد مثبتی مشاهده نشد. بنا بر نتایج فوق بین بیماری های تب دار و عفونی و بروز پارگی زودرس کیسه آب ارتباط آماری معنی دار وجود دارد و ازجرم های مؤثر در این مورد استرپتوکوک بتاهمولیتیک گروه B و بی هوازی ها می باشند که در صورت تشخیص، بادرمان به موقع می توان از میزان بروز پارگی زودرس کیسه آب کاست.