ارزیابی مقایسه ای آثار ضدقارچی سیر، پیاز و تربینافین علیه گونه های شایع درماتوفیت ها در شرایط آزمایشگاهی

درماتوفیت ها گروه تخصص یافته ای از قارچ های کراتینوفیلیک محسوب می شوند که قادر به تهاجم در نواحی شاخی پوست، مو و ناخن هستند.
در تحقیق حاضر آثار ضدقارچی دو عصاره گیاهی سیر و پیاز علیه استرین های استاندارد و بومی برخی از گونه های مهم درماتوفیت ها در شرایط آزمایشگاهی بررسی گردید و با فعالیت ضدقارچی داروی تربینافین مقایسه شد. روش استاندارد رقت در آگار (Agar Dilution Method) برای تعیین فعالیت ضدقارچی ترکیبات فوق الذکر مورد استفاده قرار گرفت. استرین های قارچی در حضور غلظت های مختلف ترکیبات مذکور در محیط سابورو دکستروز اگار کشت داده شدند و مقادیر MIC و MFCهر یک از ترکیبات به طور جداگانه تعیین گردید.
تمام ترکیبات مورد استفاده، رشد کلیه درماتوفیت ها را از طریق وابسته به غلظت مهار کردند. مقادیر MICتربینافین و عصاره های آبی سیر و پیاز برای تمام درماتوفیت های تحت بررسی به ترتیب در محدوده 165/0-005/0 (میکروگرم در میلی لیتر)،91/3-24/0 (میکرولیتر در میلی لیتر) و 500-5/62 (میکرولیتر در میلی لیتر) محاسبه شد. مقادیر MFC ترکیبات مذکور نیز به ترتیب برابر 33/0 میکروگرم در میلی لیتر، 25/31-81/7 (میکرولیتر در میلی لیتر) و 1000 (میکرولیتر در میلی لیتر) تعیین گردید.
بحث: براساس نتایج به دست آمده در تحقیق حاضر، تربینافین بیش ترین تاثیر ضدقارچی را علیه میکروسپوروم کانیس MC-1 و میکروسپوروم جیپسئوم5070 PTCC در مقایسه با سایر درماتوفیت ها نشان داد. دو استرین میکروسپوروم کانیس MC-1 و 5069PTCC بیش ترین مقاومت را در برابر عصاره های آبی سیر و پیاز ازخود نشا ن دادند. در مجموع دو ترکیب، یعنی تربینافین و عصاره آبی سیر فعالیت ضدقارچی مناسبی را در غلظت های بسیار پایین تر در مقایسه با عصاره آبی پیاز علیه درماتوفیت های تحت مطالعه نشان دادند. با توجه به قابلیت بالای مهار رشد درماتوفیت ها توسط عصاره های آبی سیر و پیاز، بررسی بیش تر در خصوص یافتن فراکسیون های مؤثر ضد درماتوفیتی عصاره های مورد نظر و همچنین بررسی تاثیر عصاره تام و فراکسیون های مؤثر در درمان اشکال مختلف درماتوفیتوزیس توصیه می گردد.