بررسی رابطه تعداد گلبول های قرمز هسته دار خون بند ناف نوزادان ترم با مایع آمنیوتیک آغشته به مکونیوم

با توجه به شیوع مایع آمنیوتیک آغشته به مکونیوم و عوارض شناخته شده آن و وجود بعضی گزارش های حاشیه ای مبنی بر ارتباط تعداد گلبول های قرمز هسته دار (nRBC) با مایع آمنیوتیک مکونیومی، به منظور تعیین رابطه تعداد nRBC خون بندناف نوزادان ترم تازه به دنیا آمده با مایع آمنیوتیک آغشته به مکونیوم، مطالعه ای به صورت مورد - شاهد (case–control) روی خانم های باردار ترم که برای زایمان در بیمارستان حضرت زینب(س) از مهر ماه 1383 تا مهر ماه 1384 بستری شدند انجام شد.
با انجام محاسبات لازم، تعداد نمونه تعیین و خانم های بارداری که دارای عوامل تاثیر گذار بر روی nRBC، مثل دیابت، اریترو بلاستوزو بودند از مطالعه حذف شدند. پس از پاره شدن پرده آمنیون، گروه مورد، نوزادان با مایع آمنیوتیک مکونیومی و گروه شاهد، نوزادان با مایع آمنیوتیک شفاف بودند. سن و تعداد زایمان مادر، سن بارداری، وزن زمان تولد نوزاد، آپگار دقیقه اول و پنجم، عاقبت جنین در 24 ساعت اول و همچنین الگوی ضربان قلب جنین و هموگلوبین نوزاد در بدو تولد بررسی و ثبت شد. تعداد nRBC به روش استاندارد در خون بندناف نوزاد به دنیا آمده اندازه گیری و نمونه های مورد و شاهد بر حسب تعداد nRBC طبقه بندی و با آزمون های آماری از قبیل مان ویتنی، و همبستگی اسپیرمن مورد بررسی قرار گرفتند.
فاکتورهای مادری و نوزادی مشابه بودند و 52 نفر گروه مورد و 47 نفر گروه شاهد را تشکیل دادند. میزان nRBC در گروه شاهد 73/8±191/8 و در گروه مورد 59/8 ± 98/9 به ازای 100 عدد WBC بود که بین دو گروه اختلاف معناداری وجود داشت (05/0p<). بین تعداد nRBC ها با اپگار دقایق اول و پنجم، هموگلوبین، عاقبت جنینی در 24 ساعت اول تعداد بارداری، تعداد زایمان های قبلی و تعداد WBCها ارتباط معناداری وجود نداشت.
تعداد nRBC های خون بندناف با دفع داخل رحمی مکونیوم افزایش می یابد و حاکی از این است که نوزادان با مایع امنیوتیک مکونیومی در معرض خطر هیپوکسی هستند. تحقیقات بیش تر برای بررسی تاثیر نوع زایمان بر عاقبت نوزادان مکونیومی و ارزیابی علت هیپوکسی جنین در مادران باردار بدون عارضه را نیز توصیه می کنیم.