زن در آینه شعر فارسی

8 ابومعین حمید الدین ناصر خسروحکیم ناصرخسرو قبادیانی، بی اعتناترین شاعر ادبیات فارسی به زن شمرده می شود که دیوان او در نگاه اول، خالی از حضور زن تلقی می گردد؛ لکن در لایه های ذهن او و در میان اشعارش می توان به طور غیرمستقیم سایه نامرئی زن را پیدا کرد. مقاله حاضر در جستجوی این سایه نامرئی است. نگارنده علاوه بر دیوان ناصرخسرو و مثنوی های او، همه آثار منثور وی را که از پرمایه ترین آثار ادب فارسی است، مورد بررسی قرار داده است تا از این راه، زوایای فکر شاعر را در روشنایی بکاود و نهفته های آن را آشکار سازد.
نقش عقاید شیعی شاعر در سرنوشت اجتماعی او و نیز تاثیر آن بر نگاه وی به زن، جامعه شناسی زنان روزگار از لابلای اشعار وی، حضور زن در نمادپردازی حکما و انعکاس آن بر ذهن و اندیشه شاعر از محورهای اصلی این مقاله است.