بررسی تنوع ژنتیکی Fusarium oxysporum عامل پژمردگی فوزاریومی سیب زمینی با استفاده ار آزمون های بیمای زایی و نشانگرهای RAPD مکامه

گونه ی Fusarium oxysporum عامل بیماری پژمردگی فوزاریومی سیب زمینی در اغلب مزارع سیب زمینی کاری ایران شایع بوده و خسارت زیادی می زند. استفاده از ارقام مقاوم یکی از مؤثرترین روش های مدیریت این بیماری محسوب می شود، اما به منظور انتخاب و توسعه ارقام مقاوم آگاهی از تنوع ژنتیکی جمعیت های این قارچ ضروری است. در این بررسی تنوع ژنتیکی جمعیت این بیمارگر در استان های تهران، همدان و اردبیل بررسی گردید. بدین منظور70 جدایه قارچ F. oxysporum به دست آمده از استان های مذکور انتخاب و پس از انجام آزمون بیماری زایی به دو روش آزمون بیماری زایی توانایی پوسانندگی ریشه و انسداد آوندی، با استفاده از هفت آغازگر RAPD تنوع ژنتیکی آن ها بررسی شد. آزمون های بیماری زایی در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار انجام شد. نتایج حاصل از آزمون بیماری زایی جدایه ها نشان داد جدایه هایی که در سیب زمینی پژمردگی ایجاد می نمودند از توان پوسانندگی کمی برخوردار بوده و بالعکس. تجزیه خوشه ایداده های RAPD با استفاده از روش UPGMA و ضریب تشابه Dice جدایه ها را در سطح شباهت 71 درصد در هشت گروه ژنوتیپی قرار داد. همچنین جدایه ها از لحاظ فنوتیپ مولکولی (هاپلوتیپ) به 18 گروه تقسیم شدند. تعداد اندک گروه بندی نشان دهنده تنوع ژنتیکی کم این قارچ در مناطق مورد بررسی می باشد و نشان می دهد که جدایه ها از یک منبع اجدادی منشا گرفته اند که یکی از علل این امر را می توان به نقش ضعیف تولید مثل جنسی در این قارچ نسبت داد. همچنین تجزیه خوشه ایداده های RAPD جدایه ها را بدون توجه به منشا جغرافیایی در گروه های ژنوتیپی مختلف قرار داد. بدین ترتیب بین تنوع ژنتیکی و منشا جغرافیایی جدایه ها ارتباطی مشاهده نگردید.