فراوانی عفونت های ادراری و عوامل خطرزای آن در زنان مبتلا به دیابت تیپ 2 مراجعه کننده به انستیتو غدد درون ریز و متابولیسم دانشگاه علوم پزشکی ایران در سال 1386

بیماران مبتلا به دیابت در مقایسه با بیماران غیردیابتی چندین برابر بیشتر در معرض ابتلا به عفونت های ادراری قرار دارند. این مطالعه به منظور تعیین فراوانی و عوامل خطرزای عفونت های ادراری در زنان مبتلا به دیابت نوع 2 مراجعه کننده به مرکز انستیتوغدد درون ریز و متابولیسم دانشگاه علوم پزشکی ایران انجام شد.
این مطالعه مقطعی بر روی 511 زن غیرحامله مبتلا به دیابت نوع 2 در فاصله زمانی مهرماه تا اسفندماه 1386 انجام شد. نمونه گیری به روش مستمر انجام شد. نمونه ها در صورت داشتن علایم عفونت ادراری و مثبت شدن یک نوبت کشت ادرار در گروه افراد با عفونت ادراری با علامت قرار می گرفتند. درصورت نداشتن علایم عفونت ادراری و مثبت شدن دو کشت ادرار جزء گروه افراد با عفونت ادراری بدون علامت بودند. عفونت ادراری بدون علامت در این مطالعه براساس وجود 105 کلنی از یک یا حداکثر 2 میکروارگانسیم در حداقل 2 کشت مثبت به عمل آمده از نمونه تمیز میانه ادرار در افراد بدون علایم عفونت ادراری تعریف گردید. سپس عوامل خطرزا برای ایجاد عفونت های ادراری بررسی شد.
شیوع عفونت ادرای با علامت 2/6 درصد و عفونت ادراری بدون علامت 8/1 درصد بود. رابطه متغیر سن و ابتلا به عفونت ادراری معنا دار بود. شیوع عفونت های ادراری در زنان مبتلا به دیابت نوع 2 در این مطالعه نسبت به سایر مطالعات کم تر است. می توان سن را به عنوان یکی از عوامل دخیل در ابتلا به عفونت ادراری در نظرگرفت.