ارزیابی تغییر اقلیم کشور در دوره ی 2039- 2010 میلادی با استفاده از ریزمقیاس نمایی داده های مدل گردش عمومی جو

مدل های گردش عمومی جو، به دلیل بزرگ مقیاس بودن شبکه ی محاسباتی آنها، قادر به پیش بینی پارامترهای آب و هواشناختی در مقیاس نقطه ای نیستند، لذا دانشمندان ابزار واسطی به نام مدل های Weather Generator را ابداع کرده اند که می توان بر اساس آن و با استفاده از خروجی مدل های عددی، تغییر اقلیم را در مقیاس نقطه ای و ایستگاه هواشناسی مورد مطالعه و ارزیابی قرار داد. در مطالعه ی حاضر با استفاده از این تکنیک، خروجی های مدل گردش عمومی جو ECHO Gبا سناریوی A1 برای دوره ی زمانی 2010 تا 2039 ریز مقیاس گردیدند و نتایج آن بر روی 43 ایستگاه سینوپتیک کشور تجزیه و تحلیل شدند. نتایج کلی برای دوره ی 2010 تا 2039 حاکی از کاهش 9درصدی بارش در کل کشور، افزایش آستانه ی بارش های سنگین و خیلی سنگین به ترتیب 13 و 39 درصد و افزایش میانگین سالانه ی دما به میزان 5/0 درجه ی سانتیگراد می باشد که بیشترین افزایش ماهانه ی دما مربوط به ماه های سرد سال است. استان های خراسان شمالی، آذربایجان غربی و شرقی با بیشترین افزایش دما در دهه ی 2020 مواجه خواهند بود. با توجه به کاهش بارش کشور و همچنین افزایش آستانه ی بارش های حدی، به نظر می رسد در دهه های آینده بارش ها به شکل سنگین و سیل آسا باشد. به دلیل افزایش دما از میزان بارش های جامد نیز کاسته می شود. بررسی نتایج بر روی شمال شرق کشور حاکی از جابه جایی الگوی بارش به سمت انتهای فصل سرد می باشد.