بررسی تاثیر وضعیت انتخابی مادر در فاز فعال زایمان بر پیامد بارداری در زنان نخست زا

ساعات پایانی بارداری انسان با انقباضات پرقدرت رحمی که موجب باز شدن دهانه رحم و بیرون راندن جنین از مجرای زایمان می شود، مشخص می گردد. وضعیت مادر در طول زایمان می تواند بر روی انقباضات رحمی و هم چنین عوامل روحی وی تاثیر بگذارد. در این مطالعه تاثیر وضعیت انتخابی مادر در مرحله زایمان بر پیامد بارداری مورد بررسی قرار گرفته است.
پژوهش حاضر یک مطالعه مقایسه ای است. در این مطالعه از میان زنان نخست زای مراجعه کننده به زایشگاه یا زهرا (س) تعداد 100 نفر که واجد شرایط مورد نظر در پژوهش بودند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه 50 نفری بررسی شدند. در گروه شاهد در بدو پذیرش (دیلاتاسیون 4 سانتیمتری) در اتاق درد به صورت خوابیده در تخت مراقبت های معمول را دریافت می کردند ولی افراد گروه مداخله اجازه داشتند تا در هر وضعیتی که احساس راحتی بیش تری می کنند، قرار گیرند. اطلاعات از طریق فرم اطلاعاتی، ترازو، ساعت، معیار سنجش درد بورفورد، فرم ثبت مشاهدات و معاینات جمع آوری با آزمون های آماری t، کای- دو تجزیه و تحلیل شدند.
متوسط طول فاز فعال زایمان در گروه مداخله 2/142 دقیقه و در گروه شاهد 4/212 دقیقه، میانگین نمره درد در گروه مداخله 1/1 ± 9/6 و در گروه دوم 2/1 ± 1/8 گزارش شدند که اختلاف آن ها معنادار می باشد. درصد فراوانی مصرف اکسی توسین (8% در مقابل 64%) و هم چنین میزان رضایت مادران از تجربه زایمان در گروه مداخله به طور معناداری بیش تر بود. میزان موارد غیرطبیعی صدای قلب جنین در گروه مداخله به طور معناداری کم تر از گروه شاهد بود. 76% واحدهای پژوهش در گروه مداخله در مقابل این سوال که آیا در حاملگی آینده وضعیت آزاد را انتخاب خواهند کرد، پاسخ مثبت دادند.
وضعیت انتخابی مادر در مرحله فعال زایمان نه تنها هیچ گونه اثر نامطلوبی بر پیامد بارداری ندارد بلکه بسیاری از نتایج بارداری را نیز بهبود می دهد و می توان آن را به عنوان روشی مناسب در زایمان های طبیعی و بدون عارضه به کار برد.