مقایسه تاثیر آب و بتادین بر میزان باکتریوری در شستشوی پرینه هنگام سوندگذاری

سونداژ ادراری یکی از روش های اصلی در درمان و مراقبت بیماران می باشد و پیدایش باکتریوری با علایم و عوارض نامطلوب و کاهش کیفیت خدمات بهداشتی درمانی همراه است. به کارگیری هر اقدام ایمن و مقرون به صرفه درکاهش یا جلوگیری از بروز آن اهمیت دارد. یکی از آن ها استفاده از محلول های ضدعفونی است. به نظر می رسد انجام کار به روش تمیز نسبت به استریل نیز بدون خطر باشد و استفاده از آب از نظر اقتصادی، سهولت دسترسی، نداشتن عوارض بر محلول های آنتی سپتیک ارجحیت دارد بنابراین این مطالعه با هدف مقایسه تاثیر آب و بتادین بر میزان باکتریوری در شستشوی پرینه هنگام سوندگذاری انجام شد.
این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی شاهددار است که در سال 1386 انجام گرفت، نمونه پژوهش شامل 60 نفر از بیماران زن بستری در بخش زنان بیمارستان شهید صدوقی یزد بودند که به صورت تصادفی انتخاب و به دوگروه آب و بتادین تقسیم شدند. ابتدا مشخصات دموگرافیک ثبت و سپس نمونه کشت ادرار به آزمایشگاه ارسال و بیماران سوند گذاری شدند. برای یک گروه در شستشوی پرینه آب و گروه دیگر از بتادین استفاده شد. هنگام خروج سوند نمونه ادرار به آزمایشگاه ارسال گردید و نتایج باکتریوری بیشتر از 103 و نوع میکروارگانیسم مشخص شده ثبت شد. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
میزان بروز باکتریوری در دو گروه (3/18%) بود و به تفکیک گروه ها: آب (20%) و بتادین (7/16%) باکتریوری داشتند که تست دقیق فیشر اختلاف معناداری بین دو گروه نشان نداد (5/0=p). و همچنین از نظر میکروارگانیسم مولد عفونت ادراری به تفکیک گروه ها: آب: استافیلوکوک آئروس (65/6%)، اشیرشیاکلی (10%) وانتروکوک (35/3%) و بتادین: کوکسی گرم مثبت (35/3%)، استافیلوکوک (35/3%)، استرپتوکوک (35/3%) و اشیرشیاکلی (65/6%) بود که آزمون آماری کای اسکوئر بین دو گروه اختلاف معناداری نشان نداد (5/0=p).
فراوانی باکتریوری و میکروارگانیسم مولد باکتریوری در هر دو گروه تفاوت معنادار نداشت بنابراین به نظر می آید که استفاده از بتادین باکتریوری را بیش از آب کاهش نداده و استفاده از آب بدون عوارض جانبی و از نظر اقتصادی نیز با صرفه تر است و استفاده از آن به جای بتادین در شستشوی پرینه هنگام سوندگذاری در کوتاه مدت را می توان توصیه نمود.