اثر روش های گوناگون نوردهی بر میزان ریزنشت حفره های کامپوزیتی کلاس V

بیان مساله: مشکل اصلی کامپوزیت ها، انقباض در هنگام پلیمریزاسیون و ریزنشت است، که به حساسیت، پوسیدگی های عود کننده، التهاب و در نهایت نکروز پالپ منجر می گردد. برای غلبه بر این مشکل، چرخه های تغییر یافته ی نوردهی ابداع شده است، که باعث افزایش مهر و موم در هنگام کیورینگ می شود.
هدف از این پژوهش، بررسی میزان ریزنشت در حفره های کامپازیتی پس از سه روش کیورینگ رامپ (Ramp)، پالس ((Pulse و معمولی (Conventional) با دستگاه LED بود.
مواد و شمار 21 دندان پرمولر انسانی سالم در سه گروه 7 تایی بخش گردید. سپس حفره های کلاس V جعبه ای (2×2×4 میلی متر) در باکال و لینگوال دندان ها تراشیده شد (13 = N). به گونه ای که لبه ی اکلوزال در مینا و لبه ی ژینژیوال در 1 میلی متر زیر جای تلاقی سمان- مینا (CEJ) قرار داشت. نمونه ها با کامپوزیت (USA، ESPE M3) 100Z و سینگل باند (Single Bond) ترمیم شدند و در گروه A به روش Ramp، در گروه B به روش Pulse و در گروه C به روش معمولی توسط دستگاه Apoza LED Turbo کیور گردید. پس از قرارگیری در آب دمای 37 درجه ی سانتی گراد به مدت 1 روز و 1000 دور ترموسایکلینگ، با لاک ناخن تا 1 میلی متری مرز ترمیم مهر و موم شدند و در نیترات نقره 50 درصد وزنی و سپس، در محلول ظهور پرتونگاری قرار گرفتند. پس از برش میزان نفوذ رنگ با استریومیکروسکوپ با بزرگنمایی 40 بررسی گردیدند و داده ها با آزمون آماری کروسکال- والیس واکاوی شد.
میزان ریزنشت اکلوزال همه ی نمونه ها صفر بود. ریزنشت ژینژیوال در گروه Ramp 2/69، در گروه Pulse 9/76 و در گروه معمولی 5/61 درصد نمونه ها در حد درجه ی یک (Grade I) گزارش شد. همچنین در 8/30 درصد نمونه های گروه Ramp و گروه معمولی و 1/23 درصد نمونه های گروه Pulse ریزنشت در حد درجه ی دو (II Grade) بود. میزان ریزنشت در 3 گروه از جهت آماری با هم اختلاف معناداری نداشت (640/0 p =).
با توجه به محدودیت های این بررسی این نتایج به دست آمد: 1) همه ی روش های نوردهی با لامپ LED، در صورت استفاده از باندینگ و کامپوزیت مناسب از ایجاد ریزنشت در ناحیه ی باند به مینا جلوگیری می کند. 2) هیچ روش نوردهی نمی تواند از ایجاد ریزنشت در ناحیه ی عاج به طور کامل جلوگیری کند. 3) در این بررسی، سه روش نوردهی به کار گرفته شده که در جلوگیری از ریزنشت اثر یکسانی داشت.