رنگ آمیزی اگنور (AgNOR) اصلاح شده در تشخیص افتراقی تومورهای خوش خیم و بدخیم غدد بزاقی

بیان مساله: تومورهای غدد بزاقی دارای خصوصیات بافت شناختی و زیست شناختی متفاوت هستند و در برخی از موارد افتراق تومورهای خوش خیم از بدخیمی هایی با درجه ی پایین مشکل است.
هدف این پژوهش، بررسی ارزش تشخیص رنگ آمیزی اگنور (AgNOR) اصلاح شده، در افتراق تومورهای خوش خیم و بدخیم غدد بزاقی بود.
مواد و در این بررسی مقطعی، 40 تومور خوش خیم (34 مورد پلئومورفیک آدنوما و 6 مورد تومور وارتین)، 40 تومور بدخیم (26 مورد آدنوئید سیستیک کارسینوما و 14 عدد موکواپیدرموئید کارسینوما) و 10 مورد سیالادنیت مزمن غدد بزاقی با روش اگنور اصلاح شده رنگ آمیزی گردید، سپس، شمارش نقاط اگنور، تفاوت در اندازه و توزیع نقاط در تومورهای خوش خیم و بدخیم محاسبه و مقایسه شد و اطلاعات به دست آمده توسط آزمون های آنوا (ANOVA)، توکی (Tukey)، تی (t-test) و کروسکال والیس (Kruskal-Wallis) واکاوی گردید.
میانگین شمارش نقاط اگنور در تومورهای خوش خیم (13/029/1)، کمتر از تومورهای بدخیم (25/087/2) بود. پراکندگی اندازه و توزیع نقاط اگنور در تومورهای بدخیم در مقایسه با تومورهای خوش خیم بیشتر گزارش شد(05/0 p <).
نتایج بررسی کنونی نشان داد، که رنگ آمیزی اگنور اصلاح شده روشی مفید برای افتراق تومورهای خوش خیم و بدخیم بزاقی از یکدیگر است، اما تفاوت در اندازه و توزیع نقاط نیز افزون بر شمارش نقاط باید مورد توجه قرار گیرد.