اثرات کشندگی آویشن بر روی کیست ژیاردیا در شرایط آزمایشگاهی

ایران یکی از مناطق اندمیک ژیاردیازیس می باشد و در حال حاضر جهت درمان آن از داروهایی مثل مترونیدازول، فورازولیدن و کیناکرین استفاده می شود. این داروها دارای یکسری عوارض جانبی بوده و بهمین جهت، استفاده از داروهای گیاهی که دارای اثرات جانبی بسیار کمی می باشند از اهمیت بالایی برخوردار است. در این تحقیق غلظتهای مختلف اسانس، عصاره جوشانده و عصاره سوکسیله آویشن پهن (غلظت های تام،1:2،1:4،1:10،1:50و1:100)، در مقایسه با داروی مترونیدازول بر روی کیست ژیاردیا، در دو زمان 30 و 60 دقیقه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که غلظت تام اسانس آویشن با میانگین کشندگی 1/91 درصد (ماکزیمم و مینیمم کشندگی بترتیب 8/97 و 8/77 درصد) در مقایسه با داروی مترونیدازول با میانگین کشندگی 4/89 درصد (ماکزیمم و مینیمم کشندگی بترتیب 6/95 و 3/83)، عصاره جوشانده آویشن با میانگین کشندگی 7 درصد (ماکزیمم و مینیمم بترتیب 20 و صفر درصد) و عصاره سوکسیله آویشن با میانگین کشندگی 8/13 درصد (ماکزیمم و مینیمم بتریب 22 و 8 درصد) بعد از 60 دقیقه، دارای بیشترین اثر کشندگی بر روی کیستهای ژیاردیا می باشد. بنابراین می توان از اسانس آویشن بعنوان جایگزین مناسبی برای مترونیدازول نام برد که جهت اثبات این امر می بایست کار آزمایی های بالینی مناسبی طراحی شود.