قوس های کف پا در دانش آموزان دختر و پسر مدارس ابتدایی زاهدان و تاثیر شاخص توده بدن بر آن

کف پای صاف باعث بر هم خوردن وضعیت طبیعی استخوان ها، اعمال فشارهای غیرطبیعی به پا، مچ پا، زانو و هیپ و ایجاد عارضه درد در این مفاصل، کشیدگی مکرر ناحیه پا، خستگی پذیری زودرس، کندرومالاسی پاتلا و آرتروز زودرس می شود. برای تعیین شیوع عارضه پای صاف در دانش آموزان 11-7 ساله شهر زاهدان، 1750 دانش آموز دختر و پسر مدارس ابتدائی زاهدان به شیوه نمونه گیری تصادفی خوشه ایانتخاب شدند. متغیرهای مورد بررسی شامل شاخص توده بدنی (BMI)، جنس، سن و تهیه Foot Print با استفاده از جوهر و استامپ مخصوص بوده است. در طبقه بندی انواع قوسهای کف پا از روش ژوزف Joseph استفاده شده است. 9/6 درصد پسران و 5/4 درصد دختران دارای کف پای صاف بودند (01/0 P<). همچنین روند شیوع کف پای صاف با افزایش سن کاهش یافته و در سن یازده سالگی به 1/3 درصد می رسید. میانگین BMI در گروه پای صاف 88/14، در گروه های پای نرمال 48/14 و در گروه قوس بلند 95/13 بود؛ بین مقادیر BMI و شد پای صاف، همبستگی وجود داشت (035/0-r= 001/0 P<). بنابراین شیوع کف پای صاف از مقادیر گزارش شده در کشورهای در حال توسعه پیروی نموده و شاخص توده بدنی بالا با آن همبستگی دارد.