مقایسه میزان ریزنشت فیشورسیلانت با استفاده از سیستم سلف اچ ادهزیو و ادهزیو نسل پنجم در شرایط آلودگی یا عدم آلودگی به بزاق

کنترل کامل جهت پیشگیری از آلودگی در داخل دهان مشکل است. به منظور کاهش اثرات مخرب اتصال سیلانت به مینای آلوده به بزاق، کاربرد ماده ادهزیو در زیر سیلانت پیشنهاد شده است. هدف از این بررسی، مقایسه میزان ریزنشت فیشورسیلانت در دو نوع سیستم سلف اچ ادهزیو و یک نوع ادهزیو نسل پنجم در شرایط آلودگی یا عدم آلودگی به بزاق بود.
در این تحقیق تجربی، 60 دندان پره مولر دائمی بدون پوسیدگی فک بالا به 6 گروه 10 تایی تقسیم شدند. در گروه 1: اسید + بزاق + Single Bond سیلانت، گروه 2: اسید +Single Bond + سیلانت، گروه 3: بزاق + S3Bond + سیلانت، گروه 4: S3 Bond + سیلانت، گروه 5: بزاق + Protect Bond + سیلانت و گروه 6: Protect Bond + سیلانت استفاده شد. دندانها 1000 سیکل در دمای C o55-5 ترموسایکل شدند و برای 24 ساعت در محلول فوشین بازی %2 قرار گرفتند. سپس نمونه ها برش زده شده و با استریومیکروسکوپ با بزرگنمایی X40 مشاهده گردیدند. نتایج با آزمون های آماری Kruskal- Wallis و Dunn بررسی شدند.
آزمون Dunn نشان داد گروه 2 ریزنشت کمتری را نسبت به گروه 4 و 6 دارد. همچنین گروه 6، ریزنشت کمتری را نسبت به گروه 4 نشان داد. گروه 1 ریزنشت کمتری را نسبت به گروه 3 و 5 نشان داد ولی گروه 3 و 5 اختلاف معنی داری نداشتند و به طور کلی، در گروه های در ارتباط با بزاق افزایش در میزان ریزنشت مشاهده گردید.
یافته ها بیان می کند که بهترین روش سیلانت تراپی در شرایط آلودگی یا عدم آلودگی به بزاق، کاربرد اسید اچینگ و باندینگ است و کاربرد باندینگ سلف اچ در دندان های دائمی توصیه نمی شود.