بررسی وضعیت میکروفلورای دهان در بیماران همودیالیز و پیوند کلیه

میزان افزایش بیماری های کلیوی در جهان سالانه 5% گزارش شده است. ابهاماتی در مورد افزایش یا کاهش پوسیدگی دندان ها و بیماری های پریودنتال در این بیماران وجود دارد به طوری که گروهی از مطالعات میزان باکتری های پوسیدگی زا و ریسک پوسیدگی را در این گروه بالاو گروهی ریسک ایجاد پوسیدگی را در این بیماران کمتر از افراد سالم می دانند. با توجه به تناقضات فوق، این تحقیق با هدف تعیین وضعیت میکروفلورای دهان در بیماران همودیالیز و پیوند کلیه طراحی شد.
در این مطالعه historical cohort، بیمارانی که حداقل 6 ماه تحت همودیالیز بودند و بیماران پیوند کلیه که حداقل 24 ماه از زمان پیوند موفق ایشان گذشته بود و تعدادی گروه شاهد که عملکرد کلیوی طبیعی داشتند، از نظر وضعیت میکروفلورای دهانی به روش رنگ آمیزی و کست و تشخیص افتراقی میکرو فلور هوازی و بی هوازی مورد بررسی و مقایسه قرار گرفتند. آنالیز آماری با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 15 و آزمون های Chi-square، آنالیز واریانس وt-test جهت مقایسه میانگین میکروب ها در بین گروه های مختلف به کار رفت.
در سه گروه دیالیز، پیوند و شاهد به ترتیب: لگاریتم تعداد کاندیدا 29/1، 26/1، 52/0، استرپتوکوک موتانس 55/3، 40/3، 70/3، لاکتوباسیل 49/0، 42/0، 20/0 و پورفیروموناس 31/0، 24/0، 20/0 تعیین گردید. تنها میکروارگانیسم کاندیدا در گروه دیالیز و پیوند به طور معنی داری بالاتر از گروه شاهد بود (05/0=P).