تخمین نگارهای چاه پیمایی با استفاده از نشانگرهای لرز های چندگانه در سازند آسماری، میدان نفتی هندیجان

از فروردین سال 1373 تا آبان 1374، 53 نمونه وزغ و قورباغه از مناطقی در شمال و شمال شرقی ایران عمدتا در استان سمنان، جمع آوری شدند. از 47 نمونه وزغ سبز B. viridis، 95.7% به یک یا چند گونه کرم انگلی آلوده بودند. آزمون t نشان داد که طول پوزه-مخرجی وزغ های آلوده و غیرآلوده اختلاف معنی دار نداشت (0.243=p). آزمون 2? نیز نشان داد که این مقادیر بین نرها و ماده ها اختلاف معنی داری نداشت (0.778=p). کرم های انگلی وزغ های B. viridis شامل: مونوژنه آی Polystoma viridis (میانگین شدت آلودگی 3.33±3.65)؛ سستود سیکلوفیلید Nematotaenia dispar (میانگین شدت آلودگی 1.79±2.78) و نماتودهای Rhabdias bufonis و Cosmocerca sp. بودند. آزمون 2? نشان داد که بین آلودگی نرها و ماده ها به کرم های P. viridis (0.003=p، 9.08=2?) وN. dispar (0.006=p، 7.55=2?) اختلاف معنی دار وجود داشت، اما بین نرها و ماده های آلوده به R. bufonis اختلاف معنی دار نبود (0.968=p، 0.002=2?). براساس نتایج آزمون t، اندازه طول پوزه- مخرجی وزغ های B. viridis غیرآلوده، در مقایسه با وزغ های سبز آلوده به هریک از انگل های N. dispar (0.248=p)، P. viridis (0.872=p) و R. bufonis (0.128=p) اختلاف معنی داری نداشتند. تنها یکی از 3 نمونه قورباغه های مردابی معمولی Rana ridibunda ridibunda آلوده به ترماتود Skrjabenoeces similis بود. در 3 نمونه قورباغه جنگلیR. macrocnemis pseudodalmatina دیژنه آی Haplometra cylindracea و در یکی ازآنها نماتود Oswaldocruzia filiformis مشاهده گردید.