بررسی تاثیر مواجهه همزمان با مخلوط حلال های آلی و سروصدای شغلی بر آستانه شنوایی کارگران

مواجهه با مخلوط حلال های آلی و همچنین سروصدا در کارگران بسیاری از صنایع رخ می دهد. برخی مطالعات این فرضیه را مطرح نموده اند که مواجهه همزمان با مخلوط حلال های آلی و سروصدای موجود در محیط کار می تواند سبب ایجاد افت شنوایی شدیدتر از مواجهه با هر یک از موارد مذکور به تنهایی گردد. این مطالعه به بررسی فرضیه فوق می پردازد.

این مطالعه توصیفی- تحلیلی در سال 1387 بر روی 441 کارگر شاغل در یکی از کارخانه های خودروسازی تهران انجام گرفته است. کارگران به سه گروه: کارگران سالن مونتاژ که فقط با سروصدا مواجهه داشتند، گروه کارگران سالن رنگ جدید که علاوه بر سروصدا با مخلوط حلال های آلی در سطوح مجاز مواجهه داشتند و گروه کارگران سالن رنگ قدیم که علاوه بر سروصدا با مخلوط حلال های آلی در سطوح بالاتر از حد مجاز مواجهه داشتند، تقسیم شدند. سه گروه فوق از نظر شیوع افت شنوایی بر اساس مدل 1 (میانگین آستانه شنوایی در فرکانس های5/0، 1و 2 کیلوهرتز بیشتر از 25 دسی بل) و مدل2 (میانگین آستانه شنوایی در فرکانس های 3، 4، 6و 8 کیلوهرتز بیشتر از 25 دسی بل) با یکدیگر مقایسه شدند.

میزان افت شنوایی بر اساس مدل 2 در کارگرانی که علاوه بر سروصدا با مخلوط حلال های آلی در سطوح بالاتر از حد مجاز مواجهه داشتند نسبت به کارگرانی که تنها با سروصدا مواجهه داشتند به طور معنی داری بالاتر بود(05/0 P <) و حتی پس از تعدیل عوامل مخدوش کننده با استفاده از آنالیز آماری رگرسیون لوجستیک این اختلاف معنی دار همچنان باقی ماند (12/4 OR= و001/0 P <).

توصیه می شود در کارگرانی که به طور هم زمان با مخلوط حلال های آلی و سرو صدا مواجهه دارند توجه ویژه به اجرای صحیح و دقیق تر برنامه حفاظت شنوایی از جمله انجام معاینات ادیومتریک با فواصل کوتاه تر و یا استفاده از گوشی های حفاظتی با قدرت بیشتر مدنظر قرار گیرد.